Konanlar Göçer
Dünya bir kervansaraydır,
Buraya konanlar göçer,
Ameli iyi müslüman,
Bir gün Ab-ı Kevser içer.
Dünyaya meyil vermeyen,
Haram şeye el sürmeyen,
Yetim kalbini kırmayan,
Sırat'tan yel gibi geçer.
Seyfettin'den işitenler,
İşitip te düşünenler,
Dünyada bir şey ekenler,
Ahirette onu biçer.
Seyfettin ATEŞ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yaylalar
Kış gelince gelin gibi süslenir,
Yaz gelince güzelleşir yaylalar.
Koyun kuzu meralarda meleşir,
Çayır,çimen ile dolar yaylalar.
Kuşlar kelebekler rengarenk uçar,
Bağında bülbüller neşeler saçar,
Seher yelleri bellerinden geçer,
Aşıkların atan kalbi yaylalar.
Bulutlarla bezenmiştir dağları,
Türlü nimetlerle dolar bağları,
Hiç kesilmez peynir ile yağları,
Dertlilere derman olan yaylalar.
Yaz gelince yaylalara sökülür,
Sinelerden bütün dertler dökülür,
Kaval ile yanık hava yakılır,
Seyfi’nin bağrını yakan yaylalar.
Seyfettin ATEŞ
Geldim Geleli
Çok cefalar geldi garip başıma,
Şu yalan dünyaya geldim geleli.
Gaflet deryasından şükür kurtuldum,
Kendi benliğimi buldum bulalı.
Seyyah oldum mesken tutamaz oldum,
Gam yükünü aldım satamaz oldum,
Dünya ıssız olsa da sığmaz oldum.
İnsanı sevmeyi bildim bileli.
Dostun bahçesinde şeyda bülbülüm,
Çile verir bana gülüm,sümbülüm,
Bir hiç gelir bana yolunda ölüm,
Başımı sevdana saldım salalı.
Seyfettin'im aşk deryasına daldım,
Gonca güller gibi sararıp soldum,
Evimden barkımdan habersiz kaldım,
Şu gurbet ellerde durdum duralı.
Seyfettin ATEŞ
Kara Bahtım
Bahtımın karalığını
Altı yaşımda duymuşum.
Her gün akar gözyaşlarım
Ağlamak için doğmuşum.
Her zaman çekerim cefa
Asla hiç sürmedim sefa
Edemedim ahde vefa
Dünyadan da soğumuşum.
Seyfi'yim her günüm zârda
Gönlüm her gün intizârda
Her gelen yeni baharda
Dertlerime boğulmuşum.
Seyfettin ATEŞ
Seyfettin ATEŞ
