Bahtımın karalığını
Altı yaşımda duymuşum.
Her gün akar gözyaşlarım
Ağlamak için doğmuşum.
Her zaman çekerim cefa
Asla hiç sürmedim sefa
Edemedim ahde vefa
Dünyadan da soğumuşum.
Seyfi'yim her günüm zârda
Gönlüm her gün intizârda
Her gelen yeni baharda
Dertlerime boğulmuşum.
Seyfettin ATEŞ
Seyfettin ATEŞ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Şu yalan dünyaya geldim geleli,
Bir kerecik olsun yüzüm gülmedii
Gece gündüz zarı zarı ağlarım,
Kanlı göz yaşımı kimse silmedi.
Cefa deryası içinde yüzerim,
Zulümden ezadan hergün bezerim,
Üzgün argın bu diyarda gezerim,
Garibim halimden kimse bilmedi.
Seyfettin de derki ben ne yapayım,
Çekilmez dertleri kime satayım,
Kimsesizim hangi daldan tutayım?
Aşıma hiç tatlı katan olmadı.
Seyfettin ATEŞ
Ufukları sarmış kara bulutlar,
Ağaçlarda akşamın sessizliği var.
Yüreğimde coşar,taşar duygular,
Bir Mayıs akşamı Gümüşhane'de.
Harşıt Çayı başını almış gider,
Ilık bir rüzgar söğüdü sever,
Gönlümde fırtına başlar da biter,
Bir bahar akşamı Gümüşhane'de.
Aşkların en güzeli burda yaşanır,
Burda güller başka,çiçek başkadır,
Dağların gözünden yaşlar boşanır,
Akıtır Harşıt'a Gümüşhane'de.
Seyfettin ATEŞ
İnsanlığa yön verirler,
Öğretmenler,öğretmenler.
Mum gibi yanar sönerler,
Öğretmenler,öğretmenler.
Öğrenciye ana,baba,
Hep severler doya,doya,
Ta yürekten duya,duya,
Öğretmenler,öğretmenler.
Bütün cefayı çekerler,
Bizlerden vefa beklerler,
Kalplere sevgi ekerler,
Öğretmenler,öğretmenler.
Çalışması senin için,
Başarıp kazanman için,
Memleket huzuru için,
Koşar durur öğretmenler.
Seyfettin aldın bu yükü,
Hamallığın en yüz akı,
İnsanın terakki kökü,*
Öğretmenler,öğretmenler.
*(İnsanın ilerleme kaynağı)
Seyfettin ATEŞ