Karlı dağlar başına
Kar mı yağmış kaşına?
Otursam ağlasam da
Toprağına taşına.
Dağlar geçit vermiyor
Gönül ferman bilmiyor
Aklım sırrım ermiyor
Şu Feleğin işine.
Seyfi'yim, ben bu yüzden
Ayrılmam doğru sözden
İlham alırım özden
Düşerim dost peşine.
Seyfettin ATEŞ
Seyfettin ATEŞ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kadir Mevla'dan dileğim,
Güzelliğin soldurmasın.
Şeytanı kalbine salıp,
İmanını çaldırmasın.
Her günün safayla geçsin,
Dilin billur kelam saçsın,
Sana alem kucak açsın,
Hak dert nedir bildirmesin.
Hep kibirli gezerisen,
Dosta garez güderisen,
Başkasına giderisen,
Allah yüzün güldürmesin.
Seyfi hergün çalar sazım,
Elimden aldırdım kuzum,
Yine de Hak'tan niyazım,
Ettiğini buldurmasın.
Seyfettin ATEŞ
Kadir Mevlam budur senden dileğim
Şu fani dünyada yüzümü güldür
Benim bu derdimin dermanı yoktur
Derdimin dermanı ne imiş bildir.
Şu fani dünyada gülmedi yüzüm
Yalvardım kimseye geçmedi sözüm
Allahım sana doğrudur özüm
Gönlümün muradı ne ise indir.
Seyfettin de derki gülmez ağlarım
Gece gündüz durmaz seni anarım
Ab-ı Kevser'inden içsem kanarım
Ahret mükafatım ne ise bildir.
Seyfettin ATEŞ
Dinleyin Anlatayım Şu İnsan Hayatını
Dinleyin anlatayım şu insan hayatını,
Daha anne karnında bulmuştur rahatını.
Bir yaşına gelince hiç yerinde duramaz,
Gelince dört yaşına olur sana yaramaz.
Yedi yaşa gelince gelmez sokaktan beri,
Der anne babasına okula gönder beni.
On yaşına gelince tanır kendi kendini,
On ikiye gelince beller cinsiyetini.
On beşine gelince bir gül gibi açarlar,
On sekize gelince çok cilveler yaparlar.
Kızlar yirmi yaşında vurur sofraya tekme,
Yirmi iki yaşında ister kocaya gitme.
Delikanlı olanın damarda kaynar kanı,
Yirmi beşe gelince söyler everin beni.
Otuzuna gelenin bıyıkları burulur,
Aklı başına gelir duyguları durulur.
Otuz beşe gelince bakar yolun yarısı,
Başının etini yer çocukları karısı.
Kırk yaşına gelince aklı gelir başına,
Kırk beşinde söylenir ha bu dünya boşuna.
Elli yaşında başlar çoluk çocuk dertleri,
Elli beşe gelince kalır bir kemik deri.
Altmışında gözetir ahiretin yolunu,
Yetmişine gelince doğrultamaz belini.
Yaş seksene basınca tutmaz olur dizleri,
Doksanına gelince görmez olur gözleri.
Doksan beşe gelince başı yastıktan kalkmaz,
Yüz yaşına gelince dönüp dünyaya bakmaz.
Seyfi söyler sözünü anlamazlar özünü,
Mevlaya dön yüzünü dünya sana da kalmaz.
Seyfettin ATEŞ