Eğitim Sitesi

Dinleyin Anlatayım Şu İnsan Hayatını Şiiri

Dinleyin Anlatayım Şu İnsan Hayatını

Dinleyin anlatayım şu insan hayatını,
Daha anne karnında bulmuştur rahatını.

Bir yaşına gelince hiç yerinde duramaz,
Gelince dört yaşına olur sana yaramaz.

Yedi yaşa gelince gelmez sokaktan beri,
Der anne babasına okula gönder beni.

On yaşına gelince tanır kendi kendini,
On ikiye gelince beller cinsiyetini.

On beşine gelince bir gül gibi açarlar,
On sekize gelince çok cilveler yaparlar.

Kızlar yirmi yaşında vurur sofraya tekme,
Yirmi iki yaşında ister kocaya gitme.

Delikanlı olanın damarda kaynar kanı,
Yirmi beşe gelince söyler everin beni.

Otuzuna gelenin bıyıkları burulur,
Aklı başına gelir duyguları durulur.

Otuz beşe gelince bakar yolun yarısı,
Başının etini yer çocukları karısı.

Kırk yaşına gelince aklı gelir başına,
Kırk beşinde söylenir ha bu dünya boşuna.

Elli yaşında başlar çoluk çocuk dertleri,
Elli beşe gelince kalır bir kemik deri.

Altmışında gözetir ahiretin yolunu,
Yetmişine gelince doğrultamaz belini.

Yaş seksene basınca tutmaz olur dizleri,
Doksanına gelince görmez olur gözleri.

Doksan beşe gelince başı yastıktan kalkmaz,
Yüz yaşına gelince dönüp dünyaya bakmaz.

Seyfi söyler sözünü anlamazlar özünü,
Mevlaya dön yüzünü dünya sana da kalmaz.

Seyfettin ATEŞ Şiirleri

  

büşra genç en güzel şiir tebrikler 2005-12-29

nurettin sarac şiiriniz harika iyi bir yorumteşekkürler 2005-11-08

Yazılan son 2 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 2 yorum yazılmış.

Benzer Seyfettin ATEŞ Şiirleri:

Kara Bahtım

Bahtımın karalığını
Altı yaşımda duymuşum.
Her gün akar gözyaşlarım
Ağlamak için doğmuşum.

Her zaman çekerim cefa
Asla hiç sürmedim sefa
Edemedim ahde vefa
Dünyadan da soğumuşum.

Seyfi'yim her günüm zârda
Gönlüm her gün intizârda
Her gelen yeni baharda
Dertlerime boğulmuşum.

Seyfettin ATEŞ

Seyfettin ATEŞ

Savunma

H..M.Eğitimin,İşleri hiç durulmadı.
Deveyi de götürdüler,Ses sedası duyulmadı.

Kömüründen mazotondan parça parça götürdüler,
Rüşvet ile avantayla bu işleri bitirdiler.

Şükürler olsun Allah'a,alnım yüzüm aktır benim,
Hiç bir Allah'ın kuluna ,minnet borcum yoktur benim.

Bizim iki su pompası,oldu işçilik parası,
Dalgıç pompa ödeneği,oldu avanta parası.

Makina mühendisine verdiler şu bizim işi,
Boruları daralttılar,kalmadı başka bir işi.

Kokusu çıktı bu işin ta yükseklere dayandı,
Bu işten kurtulmak için türlü bahane arandı.

Soruşturma başlatıldı,hep atıldı geri adım,
Müşteki yok piyasada öne çıktı benim adım.

S...K... ile A..T...nerdesiniz?
Sizin de yolunuza set çıktı bunu bilesiniz.

Bizim satılan pompalar bir daha geriye geldi,
A..K..ile mühendis yanlışlarını hep sildi.

Kabak dönüp dolaşıpta benim başıma patladı,
İldeki ip cambazları,engeli aşıp atladı.

Müfettişler hiç gitmedi okulumuz kapısından,
S..,A..geldi gitti,H...geldi arkasından.

Suç işlersek suçlarsınız,hani nerede rehberlik?
Hiç bir şey öğretmediniz,bu mudur sizce önderlik?

Baktı gördüler ki işin sonu değiyor her yere,
Hep birden karar aldılar çare bulalım bu derde.

Koltukları makamları sallamakta bir sallantı,
Azıcık daha sabredin sonuna bir şey kalmadı.

Kedi gibi pisliğini örttüler hep birer birer,
Saklamayla kapatmayla sanki temizlenir kirler!

Saflığımın dürüstlüğün cezasını çekiyorum.
Muradına erenlerin arkasından bakııyorum.

İnsan inandığı yolda eziyetlere katlanır.
Bu yolda yenilse bile inancı şerefi kalır.

Ozan Seyfi bu dünyada insan ettiğini bulur,
Bizim elbet bu davamız mahşere mizana kalır.

Bu yollar hitama erer kalır bize bir avunma,
Her ne suçu işlediysek işte size bir savunma.

Seyfettin ATEŞ

Zar Ağlar Gönlüm

Zalim Feleğin yüzünden
Her zaman zâr ağlar gönlüm
Boş yere gezdim dolaştım
Yetmedi bana bir ömrüm.

Yârin yarası sinemde
Divane oldum dillerde
Derman ararım güllerde
Yarelenmiş bir bülbülüm.

Dünya hâlini bilirim
Her gün göz yaşım silerim
Seyfettin der, kurtulurum
Yetişir de bir gün ölüm.

Seyfettin ATEŞ

Seyfettin ATEŞ

Dinleyin Anlatayım Şu İnsan Hayatını Şiiri