Gözde Kediler Gitmişlerdi Şiiri

Kedi Bakmak Sevaptır 19

Yabani bir kedim var,
Fazla evcil değildir,
Dört sülale doğurmuş,
Hepsi de yetişmiştir...

Mutfağımın önünde,
Gizli geçitte yaşar,
Alt taraf kömürlüktür,
Acıktıkça doyarlar...

Tamamen özgürdürler,
Rahatça dolaşmakta,
Çünkü ev benim değil,
Vatandaştan uzakta...

Kedi doyurulmalı,
Barınağı olmalı,
O yavrusunu korur,
Komşular duymamalı...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Şahsıma deli derler,
Şahsımdan tiksinirler,
Elim değmese bile,
Selâm bile vermezler...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Kediye Yapılan Zulmün Bedeli Dünya'da Ödetiliyor

Şahit olduğum şeyler anlatılmaz hâller var,
Bir kez çarpılmışımdır hatıralarımız var...

Bir karınca incitsem karşılığı verilir,
Sinek bile öldürmem Rab'be yeminliyimdir...

Çakmak Beldesi vardı üç beş kedi bakardım,
Üç yıl kadar kalmışız sonra ayrılacaktım...

Yedi tane kadarı, yeni eve taşıdım,
Bunlar evcil olanlar mutlaka almalıydım...

Diğerleri kaldılar, belki aç belki susuz,
Oldukça vahşiydiler olmamıştık huzursuz...

Yerleşemesek bile baktık tüm gücümüzle,
Tertemiz sular ile özel mamalar ile...

Çevre sorun çıkardı azıtalım, dediler,
Dört yavrulu kediyi götürelim, dediler...

Bunlar insan faktörü niçin engellersiniz?
Besleyen insanları niçin hiç sevmezsiniz?

Güya çok doğururmuş, evlenmem gerekirmiş,
Kedilerle olmazmış şahsım hesap edilmiş...

Dört yavru ile anne bırakalım, dediler,
Köy emin güvenilir fare tutar, dediler...

Götürdüler bir köye, bıraktılar geldiler,
Bir anda pişman olduk, şahsımızı üzdüler...

Taksi le ulaştık hiç durmadan aradık,
Herhalde gizlenmişler günlerce araştırdık...

Belediyeye vardık ricalarda bulunduk,
Üç beş arkadaş ile fotoğraflar dağıttık...

Gelir gelir, dediler hastalandık günlerce,
Koca evi kaybettik eksildik birikimce...

Zıt fikirler yüzünden boşu boşuna suçlandık,
Emmioğlu git, dendi sürgün cezası aldık...

Hayırlı işim vardı o, işi de bıraktım,
Masraflar boşa gitti şehirden ayrılmıştım...

Rab'bin tenha dağına, Kandil Kasabası'na,
Hava şahsımı bozdu yakalandık astıma...

Bir de bel fıtığıyla yapayalnız kalmıştık,
Tüm dostları kaybettik çok şeyi anlamıştık...

Eşyaları da attık birden fakirleşmiştik,
Temiz insan da olsak tek ses edinmemiştik...

Kapım tekrar açıldı sekiz yıl kadar oldu,
Hiçbiri incitilmez ev kedilerle dolu...

Ne komşu sözleriyle ne ters düşüncelerle,
Kediler emanettir varız tüm gücümüzle...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Aç Kalan Domuza Yapılanları Duyunca İnsanlığımızdan Utandım

Domuzun durumunda olabilirdim, dedim,
Bunlar Rab tanımıyor Rab'be havale ettim...

Zaten hep farkındaydım insan zulümlerinin,
Çok tür böyle yok oldu içinde nefretinin...

Aç kalmamak gerekir insan daima insan,
Rab'bini dinlemedi içinde kin ve isyan...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK