Şahit olduğum şeyler anlatılmaz hâller var,
Bir kez çarpılmışımdır hatıralarımız var...
Bir karınca incitsem karşılığı verilir,
Sinek bile öldürmem Rab'be yeminliyimdir...
Çakmak Beldesi vardı üç beş kedi bakardım,
Üç yıl kadar kalmışız sonra ayrılacaktım...
Yedi tane kadarı, yeni eve taşıdım,
Bunlar evcil olanlar mutlaka almalıydım...
Diğerleri kaldılar, belki aç belki susuz,
Oldukça vahşiydiler olmamıştık huzursuz...
Yerleşemesek bile baktık tüm gücümüzle,
Tertemiz sular ile özel mamalar ile...
Çevre sorun çıkardı azıtalım, dediler,
Dört yavrulu kediyi götürelim, dediler...
Bunlar insan faktörü niçin engellersiniz?
Besleyen insanları niçin hiç sevmezsiniz?
Güya çok doğururmuş, evlenmem gerekirmiş,
Kedilerle olmazmış şahsım hesap edilmiş...
Dört yavru ile anne bırakalım, dediler,
Köy emin güvenilir fare tutar, dediler...
Götürdüler bir köye, bıraktılar geldiler,
Bir anda pişman olduk, şahsımızı üzdüler...
Taksi le ulaştık hiç durmadan aradık,
Herhalde gizlenmişler günlerce araştırdık...
Belediyeye vardık ricalarda bulunduk,
Üç beş arkadaş ile fotoğraflar dağıttık...
Gelir gelir, dediler hastalandık günlerce,
Koca evi kaybettik eksildik birikimce...
Zıt fikirler yüzünden boşu boşuna suçlandık,
Emmioğlu git, dendi sürgün cezası aldık...
Hayırlı işim vardı o, işi de bıraktım,
Masraflar boşa gitti şehirden ayrılmıştım...
Rab'bin tenha dağına, Kandil Kasabası'na,
Hava şahsımı bozdu yakalandık astıma...
Bir de bel fıtığıyla yapayalnız kalmıştık,
Tüm dostları kaybettik çok şeyi anlamıştık...
Eşyaları da attık birden fakirleşmiştik,
Temiz insan da olsak tek ses edinmemiştik...
Kapım tekrar açıldı sekiz yıl kadar oldu,
Hiçbiri incitilmez ev kedilerle dolu...
Ne komşu sözleriyle ne ters düşüncelerle,
Kediler emanettir varız tüm gücümüzle...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bil ki peygamberimiz hayvanları sevmekte,
Kapılarını açmış iyilik düşünmekte…
Baktığı kediye Müazza, adını vermiş,
Kedi beslemek sünnettir ki bu bildirilmiş…
Sense sahiplenmedin iki yavru kediyi,
Birini öldürmüşsün diğeri henüz iyi…
Diyorsun, al ve götür şu lanet hayvanları,
Kediden nefret edersin kabullenmezsin hayrı…
Neden anlatılmıyor peygamber hadisleri?
Onun sünnetleri ve Kur’an-ı Kerim mealleri…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Yirmi santimlik geçit,
İnerek ulaşılır,
Tahtalardan raflarla,
Bir geçide varılır...
Penceremi sökmüşüm,
Sahtesini takmışım,
Kedilere bir mekân,
Bir barınak yapmışım...
Yün fanilalarımdan,
Banyo havlularından,
Eski kilimlerimden,
Kalıcı yer yapmışım...
Günlük taze suları,
Mamaları verilir,
Bazen de ek gıdalar,
Hep ilave edilir...
Kedileri görürüm,
Onlar şahsımı görmez,
Yakın ilgilenirim,
Rızasız bu iş sürmez...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ey gafil şunu bil ki bizler günahsız doğduk,
Rab'bimizce sevildik, Rab'bimizce korunduk...
Şeytan bize göz kırptı, yolumuzdan ayırdı,
Davetiye gönderdi, bâtılda ki yoluna aldı...
İnkâr edişimizde, nefisle ahbap olduk,
Kibir, gurur, şirk derken vicdansızlığı bulduk...
Ruhumuz ıslah olmaz, kötülük engellenmez,
Ahlâk, merhamet, vicdan, adalet, hiç gelmez...
Merhametle yaklaşıp, iyilik etmemiz gerek,
Kalpleri, kırmadan, adil olmamız da gerek...
Fakat bu mümkün değil, biz kırar ve dökeriz,
Şeytan emir verecek, zalim de bilineceğiz...
Tevazuu hiç bilmeden, bazen incitiyoruz,
Bağışlayamıyoruz ve hiç affedemiyoruz...
Dünya değil cehennem, boşuna oynamışsın,
Hakk'ı yaşamamışız, gerçeğe inanmamışız...
Aldanmak zor meslek, sonunda cehennem var,
Kalbinde ruhi boşluk, bir de meçhul korkun var...
Çünkü nefis isyankâr, nefsimizdir aldatan,
Rab'be isyan ettirtip, ruhunu da kandıran...
Gel artık merhamete, gezegen yıpranmasın,
Vicdanın yumuşasın, günahların azalsın,
Kullar ki çok nefis kâr, tövbekâr da olmuyor,
Rab'bim emirler vermiş, emir dinlenilmiyor...
Günahkâr bir şairim, günahlarımı saydım,
Hesabım var nefsimle daha yok sayamadım...
Cennet oldukça geniş, ruhumu adamışım,
Hakikati anladım, henüz daha yaşayamadım...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK