Gevenin Karanlığı
Gece karanlığında ılık esen bir rüzgar buz kesiyor adeta üşüyorum
Sessizliği bozan içten içe Sessiz çığlıklar duyuyorum acı acı çaresiz insanların duyulmayan feryadı
saat gece yarısı ve ben hala üşüyorum karanlık bütün kötülükleri örtmüş göz gözü görmüyor sanki hayat sorunsuz ve herşey yolunda gibi anlamıyorum
gecemi gizledi tüm derdi kederi yoksa umursamaz insanların bahanesimiydi gecenin örtmesi tüm kötülükleri gece dönünce gündüze karanlık güneşin parlayışıyla eriyince buz gibi örttüğü ne varsa apaçık dökülecek ortaya
Ve şimdi saat gündüz görüyorum herşeyi üşümüyorum artık geceyi inleten o acı acı sessiz çığlıkların sahibini arıyorum çaresizce düşünüyorum da
Neydi onu ağlatan
KEREM SAL
Kerem SAL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Babam Ve Ölüm
Bir adam tanıyorum Babasını kendi elleriyle Gömdü toprağa yaşarken Gözlerinin içine bakardı Yaşlıdır üzülmesin diye
Kırılmasın derdi çok Severdi toz kondurmazdı Babasına ölüm gelince Başa ne çare kendi elleri ile Koydu toza toprağa ah ah
Yandı içi ağladı ama ne Fayda ölmüştü babası Koymalıydı mezara kendi Elleri ile ağlaya ağlaya örtü Babasını örtü toprakla
Yandı yüreği ağladı gözleri Ağladı ama ne çare ölüm Son nokta yine bi tesseli Hastaydı yaşlıydı torunları Evlilik çağında gelmişti Göreceği herşeyi görmüştü
O kadar zordu ki avutmak
Kendini ağlamamak şimdi
Düşünüyorum da o sadece Yaşlı babasını gömdü
Toprağa kendi elleri ile
Ya evladını gömenler Geleceği olan umutları Hayalleri olan gencecik Evladını gömenler ah ah
İnsan dayanırmı bu acıya
KEREM SAL
Kerem SAL
Gevenin Karanlığı
Gece karanlığında ılık esen bir rüzgar buz kesiyor adeta üşüyorum
Sessizliği bozan içten içe Sessiz çığlıklar duyuyorum acı acı çaresiz insanların duyulmayan feryadı
saat gece yarısı ve ben hala üşüyorum karanlık bütün kötülükleri örtmüş göz gözü görmüyor sanki hayat sorunsuz ve herşey yolunda gibi anlamıyorum
gecemi gizledi tüm derdi kederi yoksa umursamaz insanların bahanesimiydi gecenin örtmesi tüm kötülükleri gece dönünce gündüze karanlık güneşin parlayışıyla eriyince buz gibi örttüğü ne varsa apaçık dökülecek ortaya
Ve şimdi saat gündüz görüyorum herşeyi üşümüyorum artık geceyi inleten o acı acı sessiz çığlıkların sahibini arıyorum çaresizce düşünüyorum da
Neydi onu ağlatan
KEREM SAL
Kerem SAL
Ben Anneyim
Annem hani dün gece terler içinde uyandınya hani yanağın acıyordu nefesin kesilecek gibi oluyordu ya hani korkmuştun aklına ilk ben geldim biliyorum arasam mı diye düşündün sonra vazgeçtin
saat geç diye
iyiki de aramadın Annem nefesim kesilmişti konuşamazdım iyiyim Anne herşey yolunda diyemezdim çünkü canım acıyor du çok korkuyordum ağlamıştım Anne seni hep seni düşündüm Annem
Anne ama sen korkma ben iyiyim geçti bı anlık öfke diyor yoksa yapmaz mış sinirlenmiş öyle diyor boşver Annem ben iyiyim çünkü bende Anne yim
Kerem sal
Aile siirleri
Kerem SAL
