Geceler soğuk,
Ayaz kesmiş şu dağlar.
Nöbetsiz yine bir gece,
Sanıyorum son kere,
Buralar yalnız kalmış.
Kavgalıyken kendiyle,
Yardım eden olmamış.
Yalnız kendi kendine,
Aşkın da adı kalmış.
Sade filmlerde oynarmış,
Belirmiyor siluet,
Yüzler aksetmiyor içinde.
Belirtirken, dinlerken,
Kendi haline kalmış.
Kasım KAPLAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Çok iyi yazamam ben,
Düşünürüm söyleyemem.
Dilimden çıkmaz,
Aklımda hep gözlerin.
Ben söyleyemem, sen anla halimden.
Ben düşündükçe, aklına düşsün,
Sen de söyleme kimseye.
Farz et ki yanındayım,
Fısılda kulağıma
Ben duyarım, buradayım, yanındayım.
Kapat gözlerini düşle beni.
Merhaba yeni gün
Merhaba karşındayım.
Kasım KAPLAN
Bu can emanet bize,
Onu korumalıyız.
Dert biner ensemize,
Tedbirli olmalıyız.
Düzenli gıda alıp,
İyi beslenmeliyiz.
Her şeyi çok yıkayıp,
Tertemiz yemeliyiz.
Yoksa hasta oluruz,
Düşeriz yataklara,
Arkadaşsız kalırız,
Bakarız sokaklara.
Mikroplu gıdalardan,
Çok uzak durmalıyız.
Karanlık odalardan,
Güneşe çıkmalıyız.
Hastalığın nedeni,
Kirli, pis yiyecektir.
En çok koruyan seni,
Dikkat ve temizliktir.
Kasım KAPLAN
Kasım KAPLAN
Bir de duruşu vardır dağların
Arkasında usulca atan şafakla
Hatırınızda bir suret belirir
Heyecanlanırsınız
Ve evlerin ışıkları yanar tek tek
Ezan sesi duyuluncaya kadar…
Ama hala soğuktur hava
Üstünüzde giymediğiniz bir kürk
Bazen bir çıyan sesi, bazen çakal
Bazen geceniz buz tutan sessizliği
Bir de o dediğim
Hırçın rüzgârın sesi…
Kasım KAPLAN