Eğitim Sitesi

Düşünür Söyleyemem Şiiri

Düşünür Söyleyemem

Çok iyi yazamam ben,

Düşünürüm söyleyemem.

Dilimden çıkmaz,

Aklımda hep gözlerin.

Ben söyleyemem, sen anla halimden.

Ben düşündükçe, aklına düşsün,

Sen de söyleme kimseye.

Farz et ki yanındayım,

Fısılda kulağıma

Ben duyarım, buradayım, yanındayım.

Kapat gözlerini düşle beni.

Merhaba yeni gün

Merhaba karşındayım.

Kasım KAPLAN Şiirleri

  

pınar cok guzel boyle seyler yapmak cok guzel basarılar 2005-06-02

Hüseyin Kasım kardeş yazmış olduğun şiir çok güzel, böyle güzel şiirler yazmaya devam edersen ileride iyi bir şair olacağını şimdiden söyleyebilirim.Kolay gelsin. 2005-09-07

Yazılan son 2 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 2 yorum yazılmış.

Benzer Kasım KAPLAN Şiirleri:

Asker Oğluma...



Halen asker olan oğluma...

Aslanım, can parçam, yiğit evladım,

Bil ki sensiz dünya boş bana yavrum.

Sen asker olunca, daha anladım,

Asker babalığı hoş benim yavrum.



Bilirsin canımdan fazla severim,

Gerekirse canım bile veririm.

Helal lokma verdim bunu bilirim,

Eğitimde önde koş benim yavrum.



Seni biz büyüttük vatana kurban,

Sen koş ki yurduma girmesin yaban,

Koşmazsan o zaman yanar bu baban,

Vatan, millet için koş benim yavrum.



Sabır ve sebatı öğreneceksin,

Her zorluğa karşı direneceksin,

Senden öndekine imreneceksin,

Onu geçmek için koş benim yavrum.



Bu vatan dünyada her şeye değer,

Sevdaların başı bu imiş meğer

Sana bir vazife düşerse eğer,

Can ile baş ile koş benim yavrum.



Tutmasa ayağın, tutmasa kolun,

Ateşten çembere düşse de yolun,

Hepiniz Mevla’ya emanet olun,

Allah diye diye koş benim yavrum.



İsterse yüreğin çatlasın, dursun,

Düşmanlar karşından atsa da kurşun,

Sırtından değil de, alnından vursun,

Silaha karşıda koş benim yavrum.



Yavrum vatan aşkı başka sevdadır,

Bu vatan uğrunda her can fedadır,

Askeri koruyan Hafız Huda’dır,

Mevla’nın aşkına koş benim yavrum.



Bir Türk yaşayamaz eğer esirse,

Şehitlik şereftir, eğer gelirse,

Eğer komutanın emir verirse,

Ölüme de olsa koş benim yavrum.



Atalar bu yolda şehit oldular,

En büyük şerefi böyle buldular,

Bizi bu vatana bekçi koydular,

Onların yolundan koş benim yavrum.



Hakkım sana helal, sende helal et,

Yürü unutamaz seni bu millet,

Ardında koskoca, şanlı bir devlet,

Davran da geç kalma, koş benim yavrum.



Korunması lazım bu cumhuriyet,

Atatürk sizlere etti emanet,

Bu yüce millete layık hürriyet,

Atamın izinden koş benim yavrum. 27.01.05


Kasım KAPLAN

Çanakkale Destanı

Bir destan yazılmıştı, Çanakkale isminde,

Bin dokuz yüz on beşin, Mart’ın on sekizinde.

O bir destan değildi, masal sayılır destan,

Ölüm kalım savaşı, kurtuluştu kaostan.

Bu savaş milletimin, varlık yokluk savaşı,

Savaşan Mehmetçiğin, koltuğundaydı başı.

Üşüştü başımıza, dünyanın yabanisi,

Her birisi sanki de, cehennem zebanisi.

Mahşeri aratmıştı, o günde Çanakkale,

Kurdular her cephede, etten, yürekten kale.

Haçlı haçın altında, hedef almış hilali

Geldiyse de top yekun, yaşadı izmihlali.

Bir mühür basılmıştı, dünyanın tarihine

Kim ki şehit düşmezse, küserdi talihine.

Düğüne gider gibi, gittiler şahadete,

Koştular seve seve, en büyük ibadete.

Vatan uğrunda canlar, fedadır birer birer

Şehittir o yiğitler, ölmezler diridirler,

Cephedeydi neferi, duadaydı hastalar,

Kimi yetmiş den fazla, kimi çocuk yaştalar.

Semadan yağmur gibi, yağıyorken kurşunlar,

Sevindiler giderken, Allah’a kavuşanlar.

Nerde mal mülk sevdası, canlarından geçtiler

Kurşun kurşun, şehadet şerbetini içtiler.

Ne Yâr var akıllarda, nede çocuk hayali,

Hedef tek, canı verip, yüceltmekti hilali.

Birkaç gazisi kalan, tek savaştır cihanda,

Kanatlanıp uçtular, cennete hep bir anda.

Toprak kan kustu o gün, denizler demir yuttu,

Şehitleri O Nebi, kucağında uyuttu.

Ne gerek mezar taşı, ne gerek ona mezar

Bugün tarih onları, altın harflerle yazar.

Namazsız ve Kur’an sız, düşse de bir yanına,

Kefensiz, kanlı yelek, şahittir imanına .

Bir damla şehit kanı, bütün dünyaya değer,

Bir toprak parçasıdır, vatan değilse eğer.

Kurtarıp boğazları, şehadete erdiler,

Dünyaya yiğitliğin, bir dersini verdiler.

Gafiller ucuz sandı,oysa paha biçilmez

Sonunda anladılar, Çanakkale geçilmez.

Vatana göz dikenler, azdırdıkça azdılar,

Aslanlar savunmanın, destanını yazdılar.

Okusun bütün dünya, oturup ezberlesin,

Artık ininden çıkıp,yurduma göz dikmesin

Bu vatanın evladı, kurbandır toprağına ,

Çakallar rüzgar olsa, değemez yaprağına.

Bir Hilal ki bağrında, yaşatır bu milleti,

Binlerce güneş feda, yaşasın Türk Devleti .

Kasım KAPLAN

Yanmış Ellerim...

Çelik kıskaçlarla yanmış ellerim

Uçtu hayallerim tutamıyorum.

Yaprak yaprak oldu yandı umutlar

Koyduğum dert küpünde

Dibe çökmüş dertlerim

Benden çok uzakta pembe bulutlar

Toplandı hayaller yağmur sesinde

Uçtu hayallerim tutamıyorum

Çelik kıskaçlarla yanmış ellerim.



Vurgunlardan nasip almış dillerim

Son bir söz umudum diyemiyorum

Toprak toprak koktu yağdı yağmurlar

Duyduğum o sesler kendi içimde

O kutlu daveti her gün beklerim

Benden çok uzakta açık kucaklar

Tıkandı nefesim tekbir sesinde

Son bir söz umudum diyemiyorum

Vurgunlardan nasip almış dillerim



Çok çabuk eskidi gençlik günlerim

Nerde son bulacak bilemiyorum

Çok geride kaldı süslü şafaklar

Bulduğum cevheri o hazinede

Umut zincirine halka eklerim

Benden çok uzakta şefkatli kollar

Bütün korkularım son nefesimde

Nerde son bulacak bilemiyorum

Çok çabuk eskidi gençlik günlerim.

Kasım KAPLAN

Düşünür Söyleyemem Şiiri