Fark Etmez Payımızda Yazan
Ey menfî milliyet hastalığına kapılmış gâfil insan!
Mîzanı kaybetmemeli lisan,
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Türk’üz.
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Kürt’üz.
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Arab’ız, Fars’ız, Çerkez’iz, Laz’ız...
Fark etmez payımızda yazan,
Zîra, ortak paydamız İslam.
Bu şuurla yaşamalı Müslüman.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Aşkın Beni Benden Etti
Deli etti,
Veli etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Bir kuş etti,
Seyrettirdi,
Aşkın beni,
Benden etti.
Bülbül etti,
Söylettirdi,
Aşkın beni,
Benden etti.
Sevgi kokan,
Bir gül etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Sular gibi,
Akar etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Hakk adını,
Anar etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Rüzgâr gibi,
Eser etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
İlden ile,
Gezer etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Ne söylerim,
Bilmez etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Kalem etti,
Kâğıt etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Okyanus’u
Yûnus etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Yûnus kokan,
Dünya etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Bir sır etti,
Mısır etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
İlim etti,
Hilim etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Âlim etti,
Halim etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Sürur verdi,
Huzur verdi,
Aşkın beni,
Benden etti.
Özüm etti,
Sözüm etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Bulut etti,
Yağmur etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Tek ses etti,
Nefes etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Bir nur etti,
Pür nur etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Hikmet etti,
İbret etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Fikir etti,
Zikir etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Kitap etti,
Hitap etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Uzlet
Gördüm yapayalnız,
Bu asırda samimiyet.
Bizim payımıza düşen,
Mümkün mertebe uzlet.
Uzlet gayret, uzlet hayret,
Uzlet rahmet, uzlet nimet,
Uzlet hikmet, uzlet izzet,
Ve dahi uzlet ancak samimiyet.
Gördüm yapayalnız,
Şol zamanda samimiyet.
Bizim payımıza düşen,
Mümkün mertebe uzlet.
Uzlet iffet, uzlet ibret,
Uzlet nöbet, uzlet cevvaliyet,
Uzlet teslimiyet, uzlet mazhariyet,
Şüphesiz uzlet ancak samimiyet.
Gördüm yapayalnız,
Bir köşede samimiyet.
Bizim payımıza düşen,
Mümkün mertebe uzlet.
Uzlet velinimet, uzlet istikamet,
Uzlet mahviyet, uzlet keyfiyet,
Uzlet ciddiyet, uzlet meymenet,
Ve dahi uzlet ancak samimiyet.
Gördüm yapayalnız,
Ağlıyor samimiyet.
Bizim payımıza düşen,
Mümkün mertebe uzlet.
Uzlet muhabbet, uzlet merhamet,
Uzlet ubudiyet, uzlet afiyet,
Uzlet azîmet, uzlet haşyet,
Şüphesiz uzlet ancak samimiyet.
Gördüm can çekişiyor,
Artık samimiyet.
Bizim payımıza düşen,
Mümkün mertebe uzlet.
Uzlet hicret, uzlet himmet,
Uzlet ibadet, uzlet inayet,
Uzlet rağbet, uzlet saffet,
Ve dahi uzlet ancak samimiyet.
Gördüm can çekişiyor,
Şol zamanda samimiyet.
Bizim payımıza düşen,
Mümkün mertebe uzlet.
Uzlet sadakat, uzlet sebat,
Uzlet bir sünnet, uzlet velayet,
Uzlet saadet, uzlet galibiyet,
Şüphesiz uzlet ancak samimiyet.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN
Sevgini Bana Rızkeyle
Miskine açılır bir perde,
Nefsim esfel-i sâfilinde,
Cehennemin ta dibinde,
Ne olur Rabbim, sen affeyle!
Yüreğime hidâyet lütfeyle!
Sevgini bana rızkeyle!
O rızkı aşka kalbeyle!
Şiir biter, binler âminle.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
