Ey Yolcu
Nedir bu acele ve de bu telaşın!
Nerden gelip nereye gidersin yolcu?
Şimşekler çakıyor gözünde hiddetden;
Kim ne vefa bulmuş ki şiddetden?
Gün akşama'a döndü, vakit çok geç!
Her ne olduysa oldu, gel bu davandan vaz geç.
Gamı efkarını paylaşalım, gönülden azar-azar:
Dost meclisinde kuralım da bir pazar.
Kalmaz dünya malı kimseye, gelmiştin üryan!
Senin olmayan mal için kavga akıllara ziyan.
Bir sevda ise, olmalı aşk Rahman adına!
Ancak o zaman varırsın aşkın tadına.
Gel bu hırsını dökelim, derin ummana!
Salmayalım kin ve nefreti, gelecek zamana.
Gönüller bir olsun, bahçesi lale-yi zar!
Aç kapılarını girsin gönlüne bir bergüzar.
Ancak o zaman, ruhun bulur mest-i alemi!
Rahman: Değiştirir belki, kaderi yazan kalemi.
Aç gözlerini, perdeleri kaldır aradan:
Bak da gör senin için, neler yaratmış yaradan.
Sanma ki! Derdi gamı yok da, öğüt verir kul Okyay!
Neler geldi geçti, başından: Vay anam vay.
Hanifi OKYAY 26.02.2019 / 14:16
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Senin İle Başım Dertte
Seninle başım dert de benim;
Yazın başka, kışın başka yar.
Ne söylediğin belli değil;
Sözün başka, sazın başka yar.
Rüzgar olup esmiyorsun;
Yağmur olup düşmüyorsun!
Benim gibi sevmiyorsun:
Özün başka, yüzün başka yar.
Gam gasavet yüreğimde!
Esir kaldım gözlerinde yar.
Yürüyorum hala izlerinde;
Yolun başka, izin başka yar.
Yaşanmıyor sensiz bu şehirde!
Kul Okyay'ım düşmüş derde;
Aynı telden ama ayrı perde:
Hayal başka, gerçek başka yar.
Hanifi OKYAY 02.11.2017 / 09:09:
Hanifi OKYAY
Unutursun - Unutursun
Unutamam deme boşa
Neler gelir garip başa
Gönlün düşer başka aşka
Unutursun, unutursun.
Gözün yaşı kuruyunca
Hayal gerçek bir olunca
Yarın güneş doğunca
Unutursun, unutursun.
Güler yüzün bırak nazı
Geçer kalbinde ki sızı
Bu kadere olman razı
Unutursun, unutursun.
Yeni bir aşk bulmaya gör
Oğlun kızın olmaya gör
Bir bedeni sarmaya gör
Unutursun, unutursun
Yarana tuz basa-basa
Gün gelir kalmaz tasa
Yalan dünya budur yasa
Unutursun, unutursun.
Kul okyay'ı koysan mezara.
Dili varmaz hiç ahu-zara.
Kapanır yürek de ki yara.
Unutursun, unutursun.
Hanifi OKYAY 26.08.2015 16:40
Hanifi OKYAY
Hozana Döndük
Bozulmuş dünyanın ahenkli rengi!
Bağları bozulmuş hozana döndük.
Değişti insanın şekli şemali!
Sazı sözü başka ozana döndük.
Cep delik cüzdan dertli perişan!
Kıçımızda don yok her şey ayan
Damlar akmıyor ya evimiz viran
Meteliğe kurşun atan ağalara döndük.
Yollarımız asfalt kalmadı çamur
Tahtadan saca varmıyor hamur
Gittikce büyüyor sırtda ki kanbur
Yüzü koyun yerde sürünür olduk.
Unutuldu artık dirgen ile yaba
Herkes şehirli kalmadı oba
Ocaklar söndü yanmıyor soba
Yolcusu olmayan yollara döndük.
Herkes alim oldu kalmadı cahil
Köyümüz perişan insanlar sefil
Bir iş tutacak kalmadı ehil
Yan gelip sırt üstü yatana döndük.
Halimi arz etsem devlet babaya
Önce bir süzüp bakar boyuma
İki katip yazar gelir jandarma
Suçsuz yere yatan mahkuma döndük.
Kul okyayım derdim çok ama demem
Muhanet tasından bir yudum su içmem
El ne derse desin ben vaz geçmem
İtile kakıla dostum yılgına döndük.
Hanifi OKYAY 29.08.02017 / 21:22
Hanifi OKYAY
