Hozana Döndük
Bozulmuş dünyanın ahenkli rengi!
Bağları bozulmuş hozana döndük.
Değişti insanın şekli şemali!
Sazı sözü başka ozana döndük.
Cep delik cüzdan dertli perişan!
Kıçımızda don yok her şey ayan
Damlar akmıyor ya evimiz viran
Meteliğe kurşun atan ağalara döndük.
Yollarımız asfalt kalmadı çamur
Tahtadan saca varmıyor hamur
Gittikce büyüyor sırtda ki kanbur
Yüzü koyun yerde sürünür olduk.
Unutuldu artık dirgen ile yaba
Herkes şehirli kalmadı oba
Ocaklar söndü yanmıyor soba
Yolcusu olmayan yollara döndük.
Herkes alim oldu kalmadı cahil
Köyümüz perişan insanlar sefil
Bir iş tutacak kalmadı ehil
Yan gelip sırt üstü yatana döndük.
Halimi arz etsem devlet babaya
Önce bir süzüp bakar boyuma
İki katip yazar gelir jandarma
Suçsuz yere yatan mahkuma döndük.
Kul okyayım derdim çok ama demem
Muhanet tasından bir yudum su içmem
El ne derse desin ben vaz geçmem
İtile kakıla dostum yılgına döndük.
Hanifi OKYAY 29.08.02017 / 21:22
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Emir Pınarında Ağlar Bir Gelin
Kızıla boyanmış da dağın zirvesi
Ne akranı var yanında ne de kirvesi
Bir zalım elinden bitmez çilesi
***Gögsuyun başında ağlar bir gelin.
***Kendi kaderine yanar bu gelin.
Sırtında yavrusu yüreği yaralı!
Sararıp solmuş rengi bahtı karalı:
Seherin vaktinde başı dumanlı;
***Emir pınarında ağlar bir gelin.
***Perişan haline yanar bu gelin.
Yad eylemiş dünü anmış özelden
Sakınıp saklar tenini kem gözlerden
Edep haya var dilinde sözlerden
***Şeb-i arza el açmış ağlar bir gelin.
***Mevlasından bir niyaz diler bu gelin.
Sordum hatırın boynunu büktü
Ah edip özünden kan ile yaş döktü
Sefil Okyay naçar açmaza düştü
***Sabahın seherinde ağlar bir gelin.
***Kendi kaderine yanar bu gelin.
Hanifi OKYAY 13.08.2007 / 20:58
Hanifi OKYAY
Neredesin
Göz-göz oldu yürekte ki yaralar:
Suna boylum, söyle bana neredesin?
Kora döndü can evimde yangınlar;
Ela gözlüm, söyle bana neredesin?
Sayamadım yıllar geçti aradan.
Kışa döndü ömrüm, gayri bahardan!
Vazmı geçtin, bana olan sevdandan?
Ela gözlüm, söyle bana neredesin?
Gönül sevdi, nidem sana bağlandım.
Hasretinle, yanıp-yanıp dağlandım.
Bu sevdayla, dağı taşı dolandım.
Ela gözlüm, söyle bana neredesin?
Geçer zaman, bir an durmak bilmiyor.
Sen gideli inan, yüzüm gülmüyor!
Gel gör ki, hayalin bana yetmiyor;
Ela gözlüm, söyle bana neredesin?
Hanifi OKYAY 16.10.2018 / 15:00
Hanifi OKYAY
Bekliyorum Affedersin Diye
Gözleri alev-alev, sanki volkan gibi!
Sözleri kurşun misali, deler yüreğimi.
Yıldırımlar düşüyor, hilal kaşlarından;
Bekliyorum bir gün beni, affeder diye.
Biliyorum, bütün hata suç bendedir.
Affetmek senin, büyük keremindendir.
Kul hata işler canım, affetmek erdemdir;
Bekliyorum bir gün beni, affedersin diye.
Yar gönlünden siler diye korkuyorum!
Her cezaya katlanırım çok seviyorum.
Gül dalında sevilirmiş Çok geç anladım;
Bekliyorum canım beni, affedersin diye.
Ne tadım var ne huzurum, yorgunum yorgun!
Ne sana dargınım canım ne de kırgın:
Zavallı yüreğim bir tek sana vurgun;
Bekliyorum bir gün beni, affedersin diye.
Hanifi OKYAY 01.06.2019 / 21:40
Hanifi OKYAY
