Eğitim Sitesi

Efendim... Şiiri

Efendim...

Sen Ahmedî, Mahmudû, Muhammed namlı Nebî!

Sen âlemi yaratan Yüce Hakk'ın Habîbi...

Sen cesede cân olan sen kalplerin tabîbi...

Mahkeme-i Kübrâ'da himmet eyle EFENDİM!

Sen atının altında hilalin nal olduğu

Sen yılların küfrünün önünde lâl olduğu

Sen Hakk'ın mesajının onda irsal olduğu

Mâdele-i Ulyâ'da himmet eyle EFENDİM!

Sen Kitab-ı Mübîn'in mübelliğ tercümanı

Sen; onunla bildiğim Kur'an'ı ne îmanı

Sen; aşıkları aşkı, gönüllerin sultanı

Nefsî!denilen yerde, himmet eyle EFENDİM!

Sen; şems-i kevn-i mekân,mazharı levlâke kul

Sen; Hakk'dan mesaj alıp bize getiren Rasûl

Sen; bizlere öğreten, âdab, erkân ve usûl!

Hel mim mezîd! denirken himmet eyle EFENDİM!

Sen; bizlere acıyıp; Miraçtan dönen yere

Sen; gönüllere neşe, sürmesin gözlere,

Sen; Pişdâr-ı pürşüvâ; vasıl eden makbere!

El firak!denen yerde; himmet eyle EFENDİM!

Sen; Kur'an'la Sünneti, miras kılan bizlere...

Sen; şefaat-i uzmâsı derman olan dizlere...

Sen; gönüllere şifa, sürmesin Sen gözlere

Bu günahkâr mücrime himmet eyle EFENDİM!

Mehmet Ali KULAT Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mehmet Ali KULAT Şiirleri:

Asrın Dertlilerine...

Kimliğin İslâm senin, lutf-u ilâhi sana

Şükür gerek elbette bu şerefli ihsana.



Peygamber'in mesajı Allah'ın çizdiği yol,

Emek ister bu dâvâ; gidecek ayak ve kol...



Bu dâvâ yüce pâye, nasip olmaz herkese;

İnkiyâd etmek şarttır, Hira'daki GÜR SES'e!



Kur'an ferman ediyor: Yapışın Hablullah'a!

Hizmette fenâ olun; vâsıl olun Allah'a.



Sen ki Ashab yolunda; Osmanlı torunusun;

Şirkin önünde engel, küfrün tek sorunusun!



Çileli gönül ister, zonklayan dertli kafa;

Hep çalışmalısın sen, aldanma hiç boş lafa.



Bak Nebi'nin sesine; Tûbâ! der, gariplere;

İslâm için ağlayan dertli muzdariplere...



Yeter artık bu müjde; arama başka ihsan!

Bu dertliler içindir; Cennet, ravzâyı cinân!

Mehmet Ali KULAT

Manzarayı Umumi...

Köylüde sakal, şalvar! ne suç olur ne günah

Lakin üniversitede baş örtmek mi?

Kur'an kursu açmak mı? Anlamadıkça oku!

İmam hatip, kolej mi? İrtica feci korku...

İmam; namaz memuru, cemaat; has vatandaş

Gözler bakar kör gibi; ne duygu var ne de yaş!

Hutbe, vaaz... kuru laf; "bilmem ne haftası" var

Kalbler taştan da katı, görünmez yaftası var!

Kur'an dinliyor mel mel... ne diyor haberi yok!

Kafa boş, yüreği aç! Yalnızca işkembe tok!

Ne farkı var hayvandan; Kur'an der; ondan denî

Üstelik kalkmış bir de geçiniyor medenî...

Kürdü Türke kırdırıp, Kürdü Türke düşman et!

"İnneme'l mü'minûne ıhvetun!" derken âyet!

Arap; aceme düşman, çerkez laza yan baksın!

Parçala böl hepsini... kim isterse kulp taksın!

Oyun içinde oyun; parçala böl ve yurt!

Koskoca bir ümmeti; futbol, müzikle uyut!



Hacca gitsin karışma; namaz, oruç bana ne!

Lakin cihat sakın ha! İrtica var bahane...

Kalkmalı uyanmalı, bozmalı bu oyunu

Ah bir gayrete gelsek; gelir bu işin sonu

Yeter bitsin bu oyun; Tevhid'de birleşelim

Yoksa daha çok sürer; Lâ yenfâ kellim kellim!

Ruhda diriliş olsun; kalp kafa izdivacın...

İslam'ı hakim kılmak; olmalı tek amacın!

Hem senin dirilişin; hem ümmet tüm yek vücut

Hakkı âli tutarak, bâtılı kökten kurut!..

İşte ancak o zaman... namaz; miracın olur

Kur'an derdine derman... oruç; ilacın olur

Mehmet Ali KULAT

Ümit Nesline...

Bir duygu gönülde; bir fikir serde...

Davâ omuzda yük! Konmuş kaderde

Bu düşünce ile mü'min her yerde...

Şuurlu, iz'anlı, gayretli gerek...

Sabır kadehinden; çile içerek!

Aşk bu, sevdâ bu, yar bu, yâran bu!

Bir kılıç ki kında, paslı duran bu

Ayaklar altında şanlı Kur'an bu!

Öpmek ve kaldırmak, yüceltmek gerek

Pazular taş gibi, dağ gibi yürek!

Ah ümit! ah arzu! vuslât-ı yâre

Bir ilaç ki onulmaz dertlere çare

Son versin; insafsız bu âhuzâre

Hem hasbî, diyergam! Hem sıddık gerek

Bu yolun derdine; derman! Diyerek

Hayat, ölüm, zaman, izâfî bütün

Alem pür neşeli, mü'minler üzgün

Müslüman yurdunda Müslüman sürgün

Silkinip kalkmalı, coşmalı gerek

Hakkı kaldırmalı; küfrü ezerek!...

Varlık, yokluk, şekil... netice ölüm!

Yeter bunca zillet! Yeter be gülüm!

Ben ki en şerefli Rahman'a kulum

Başka kullukları atmalı gerek

İman kalesine; mermerden direk!..

Yürek alev alev; gönülde ak-kor

Ütopya değil bu; bilirim çok zor

Nâdanlar hal bilmez, baksa da hor hor

Kınayan kınasın, durmamak gerek...

Omuzdaki yükü cevher bilerek.

Mehmet Ali KULAT

Efendim... Şiiri