Bu Akşam
Bu akşam saat onsekiz onbeşte
Geçtim kapının önünden sesizce
Yüregim ateşlerede, beynim düşte
Geçtim kapının önünden sessizce
Işık süzülüyordu pencerenden
Yaşlar dökülüyordu gözlerimden
İçimi çekiverdim en derinden
Geçtim kapının önünden sessizce
Aşk neler yaptırıyormuş insana
Az daha yakın olmak için sana
Daldım karşı markete şuursuzca
Geçtim kapının önünden sessizce
Yurdun önünden baktım pencerene
Bir karartı göründü gözlerime
Hayalmiydi gerçekmiydi söyle ne
Geçtim kapının önünden sessizce
Adımladım yokuşu ağır ağır
Gözlerim körmüş, kulaklarım sağır
Görmem için dürt,duymam için bağır
Geçtim kapının önünden sessizce
Telefonum uzun uzun çalmadı
Kimse öldün mü be diye sormadı
Bu sevdaya bu ayrılık olmadı
Geçtim kapının önünden sessizce
Bu ihanetin beni yaktı yıktı
Fırtınalar koptu,şimşekler çaktı
Geriye koskoca bir enaz bıraktı
Geçtim kapının önünden sessizce
Benden başkasını söyle sardın mı
Suyunu döküp sırtını ovdun mu
Yoksa kollarında uyudun mu
Geçtim kapının önünden sessizce
Sözüm necip özün paksa dön geri
Bu aşktır ne rica ne emirvari
Dönmüyorsan burdan çekip git bari
Geçtim kapının önünden sessizce
Sinan ENÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Biz Olduk
Hiç dindirmedi hasretin
İçimdeki sızıyı
Avutmadı hiçbir teselli
Ruhumdaki balkıyı
Gönlümde iştiyak
Ömrümde firak
Buysa yaşamak
Yaşıyorum bak!
Maşuktan cüda
Sürurdan ırak
Üç gün dayanmadı
Nikotine ciğer
Anasona mangır
Sensiz atan bu sadır
Bekindi yıllardır
Bilir misin vefasız …
Anasona ikame
Arpa suyu
Üzüm suyu
Bir nikotinin
Bir de hasretinin
İkamesi nedir be leyli...
Sen ruhumda leyli
Gönlümde leyli
Göçsem cihanda
Öte alemde leyli…
Ebedi sen
Ezeli sen
Zahirde sen
Batında sen
Bir anlasan
Pir anlayacaksın
Ben sen oldum ya…
Sen de ben olacaksın
Ben sen
Sen ben
Biz olduk yani
Sinan Enç
Sinan ENÇ
Bu Akşam
Bu akşam saat onsekiz onbeşte
Geçtim kapının önünden sesizce
Yüregim ateşlerede, beynim düşte
Geçtim kapının önünden sessizce
Işık süzülüyordu pencerenden
Yaşlar dökülüyordu gözlerimden
İçimi çekiverdim en derinden
Geçtim kapının önünden sessizce
Aşk neler yaptırıyormuş insana
Az daha yakın olmak için sana
Daldım karşı markete şuursuzca
Geçtim kapının önünden sessizce
Yurdun önünden baktım pencerene
Bir karartı göründü gözlerime
Hayalmiydi gerçekmiydi söyle ne
Geçtim kapının önünden sessizce
Adımladım yokuşu ağır ağır
Gözlerim körmüş, kulaklarım sağır
Görmem için dürt,duymam için bağır
Geçtim kapının önünden sessizce
Telefonum uzun uzun çalmadı
Kimse öldün mü be diye sormadı
Bu sevdaya bu ayrılık olmadı
Geçtim kapının önünden sessizce
Bu ihanetin beni yaktı yıktı
Fırtınalar koptu,şimşekler çaktı
Geriye koskoca bir enaz bıraktı
Geçtim kapının önünden sessizce
Benden başkasını söyle sardın mı
Suyunu döküp sırtını ovdun mu
Yoksa kollarında uyudun mu
Geçtim kapının önünden sessizce
Sözüm necip özün paksa dön geri
Bu aşktır ne rica ne emirvari
Dönmüyorsan burdan çekip git bari
Geçtim kapının önünden sessizce
Sinan ENÇ
Yarim
Kanayan parmak değil ki sarayım
İçteki yarayı saramam yârim
Sensiz harabat olmuş bu sarayım
Demsiz, ayık kafa duramam yârim
Soluduğum hardal gazına emsal
Yanıyor ciğerim gözlerim bir hal
Mutluluk dilde eğreti bir masal
Söylence beni avutamaz yârim
Çıktığımız yüce dağlar aynı dağ
Gezdiğimiz gani bağlar aynı bağ
Gülüştüğümüz dostların hepsi sağ
Sensiz bir mefhumu kalmadı yârim
Pırıltısı söndü gözlerim âmâ
Kuzguni darıdünya, umman, sema
Bir intizar bir siluet var ama
O da biterse ölürüm yârim
Boşlukta rotasız meçhule giden
Girmiş burgaca harrangürra dönen
İrtifa kaybetmiş yokluğa düşen
Kırıma uğramış gibiyim yârim
Dilim var döşümdekini dökecek
Hemdertlerim var derdimi bölecek
Hem benim için gözyaşı dökecek
Beyhude, aklından çıkmışsam yârim
Gözümün önünden süzülüp gezme
Kaşlarını çatıp, dudağın büzme
Gücenmiş gönlümü daha da ezme
Ben sırtımdan vurulmuşum yârim
Sinan ENÇ
Sinan ENÇ
