Bir Soluk
Gece yazmaya elverişli
Aşk ve hüzün dip dalgalarda
Durmadan yer değiştiriyor aynalar
Saltanatın ferman buyurdu
Gülüşünde yarayı özledim
Gök derin
Mısralar yıldızlarda asılı
Koparıp koparıp
diziyorum şiirime
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kolay
Tek çıngıyla tutuşan dolunay
Ben dolunayda saklı istiridye
Beni denizde olmayana say
Denizde dalga olmak her şeyden kolay
Bir yudumda başı dönen mahzen
Ben mahzende asitli bir fıçı
Beni meyhanede olmayana say
Kadehte boş olmak her şeyden kolay
Yediveren açan bir bahçe
Ben yediverende bir böcek
Beni bahçende olmayana say
Gülde yaprak olmak her şeyden kolay
Keyifle taneyi öğüten değirmen
Ben değirmene akan boz bulanık su
Beni değirmende olmayana say
Testiye kulp takmak her şeyden kolay
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Ben Ve Kendim
Sana geldim
Aklımı sende bulmaya
Gözlerinden bana bakmaya
Nehrini nehrime katmaya geldim
Elinden bir bardak su içmeye
Sazından bir tel çalmaya
Dillerinden bir hece yazmaya geldim
Uykularında üstünü örtmeye
Senden kendime bir pay almaya
Avuçlarından yaralarıma merhem sürmeye geldim
Aşkın kaynağını bulmaya
Ayrılığın adını yere çalmaya
Sana biz demeye geldim
Aynalarda saçını bölmeye
Yüreğinden ilaç almaya
Kapına yüzüm sürmeye geldim
Yazgıma yolunu çizmeye
Usumda alfabeni sezmeye
Muradım şem´ini yakmaya
Ve sana akşam olmaya geldim
Bütün gölgelerine konmaya
Nefesinde seni çözmeye
Gövdeme resmini çizmeye
Seni sana sormaya geldim
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Eski Yüz
Dünya dikeni içinde gizli bir harman
Nice insan gördüklerinden pişman
Seni sevmek bir çınar gibi büyümek
Sözünü dillendirecek bilmem hangi lisan
Karanlığın şem´i tutuştu yandı
Yıkıldı makamım bir güzele kandı
Bütün ışıklar bir yol bulup söndü
Şiir öldü mısralar dul kaldı
Ve kırmızı şarabı terk etti
Güneşi doğuran gülüşün bitti
Hesapsız mevsim bozuk bir hava
Yaralandı düşlerim kaldım yaya
Aynalara bakmadan yüzüm eskitti
Ateşim yanmadan kül oldu gitti
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
