Bilemedim Şiiri

Bizim Ev

Ailecek bölüştük partileri

Biri gerilese biri ileri

Böylelikle hallederiz işleri

Millet meclisine döndü bizim ev

Oğlan at partili yolum düz diyor

Bu barajı nerden kurduk biz diyor

Zemin katta bir de kısrak besliyor

Tıpkı bir haraya döndü bizim ev

İsimsiz

Sanma Ki Şimdi Beni

Sanma ki şimdi beni, yastayım

Matem tutuyorum geçen günün ardından

Ömrümün son bulduğu yere geldim, hastayım

Çaresizlik girdabı içinde bitişimin ardından



Sanma ki şimdi beni,bahtiyar

Acılarım kat kat arttı bin türlü

Bu yaşlı bedenim soğuklaşmış, ihtiyar

Çıkmazın içindeyim,yol alamıyorum bir türlü.



Sanma ki şimdi beni,allandı

Altın kemer takanların değerleri biçildi

Seni gören ağaçların yaprakları dallandı

Feryadımdaki çığlık tüm dünyaya saçıldı.



Sanma ki şimdi beni,sen üzgün

Seçemediğim bir hayalin peşindeyim

Artık ben perişanım,halim ise süzgün

Arıyorum bulamıyorum ben neyin içindeyim.



Sanma ki şimdi beni,sen solgun

Bir deryaya tutulup akıp gitmek istiyorum

Ne bir insan hoşgörülü,ne bir insan olgun

Söylenceye kapılıp destan olmak istiyorum.



Sanma ki şimdi benim,saçlarım ak

Düşerler bir gün karalar bağlarım

Yüreğim temiz,ferah ve pak

Lakin dayanamaz bu acıya ağlarım.

İsimsiz

Ağladıkça

Sağ yanım buz oldu, sol yanım tipi
Yaz Bahar ayında dondu yüreğim
Anneyi kaybetmiş çocuklar gibi
Ağladıkça seni andı yüreğim.

Sen gideli hayat çekilmez oldu
Namerdin bileği bükülmez oldu
Ellerin içine çıkılmaz oldu
Ağladıkça seni andı yüreğim.

Her Cadde, sokakta, köşe başında
Selçuklu, Karatay, Nişantaşında
Gündüz hayalinde, gece düşünde
Ağladıkça seni andı yüreğim.

Sen orda, ben burda, yollar aralı
Gel diyorum olmuyorsun oralı
Var mı benim gibi bahtı karalı?
Ağladıkça seni andı yüreğim.

Artık bende olan, yırtık bir resim
Feryat etsem bile, duyulmaz sesim
Sanma ki suskunum, sanma ki küsüm
Ağladıkça seni andı yüreğim.

İsimsiz