Baba Masihatı
Rahmetli babamın altınmış sözleri!
Kendine bir yaren seç derdi bana.
Her olura olmaza sırrını verme!
Kendini bilmezden kaç derdi bana.
Her yüze güleni dostun sama;
Dil tatlı söyler sakın ha aldanma!
Dik başlı olup, da asla gururlanma;
Kul hata işler bunu bil derdi bana.
Damla-damla yavrum ömrün dolunca:
Has bahcanda açan gülün solunca
Efkarın artıp da kıvam bulunca
Sen benim babamsın iç derdi bana.
Eren meçlisinde hiç başa geçme;
Evin dahi olsa yatma sere-serpe!
Bir gün geleceksin oğul gittiğim yere;
Kendini bilerek göç derdi bana.
Kul Okyay'ım her sözün değeri varmış!
Onu anlamakta meğer çok geç kalınmış!
Bu dünya fani işte hani kime kalmış?
Sen sen ol da dünyalıktan geç derdi bana.
Hanifi okyay 30,04,2005 /22:30
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hozana Döndük
Bozulmuş dünyanın ahenkli rengi!
Bağları bozulmuş hozana döndük.
Değişti insanın şekli şemali!
Sazı sözü başka ozana döndük.
Cep delik cüzdan dertli perişan!
Kıçımızda don yok her şey ayan
Damlar akmıyor ya evimiz viran
Meteliğe kurşun atan ağalara döndük.
Yollarımız asfalt kalmadı çamur
Tahtadan saca varmıyor hamur
Gittikce büyüyor sırtda ki kanbur
Yüzü koyun yerde sürünür olduk.
Unutuldu artık dirgen ile yaba
Herkes şehirli kalmadı oba
Ocaklar söndü yanmıyor soba
Yolcusu olmayan yollara döndük.
Herkes alim oldu kalmadı cahil
Köyümüz perişan insanlar sefil
Bir iş tutacak kalmadı ehil
Yan gelip sırt üstü yatana döndük.
Halimi arz etsem devlet babaya
Önce bir süzüp bakar boyuma
İki katip yazar gelir jandarma
Suçsuz yere yatan mahkuma döndük.
Kul okyayım derdim çok ama demem
Muhanet tasından bir yudum su içmem
El ne derse desin ben vaz geçmem
İtile kakıla dostum yılgına döndük.
Hanifi OKYAY 29.08.02017 / 21:22
Hanifi OKYAY
Sürünesin Kitapsız
Seninde evine tünesin baykuşlar
Dilerim kapını, çalmasın dostlar
Acımadan yolsun, saçlarını yıllar
Sürüm-sürüm, sürünesin Kitapsız.
Ben sana ne ettim, sevmekten başka
Söyle neden girdin, benim dünyama
Lanet olsun senin, sevgine aşkına
Sürüm-sürüm, sürünesin İmansız.
Saçların ağarıp, tel-tel dökülsün
Tutmasın dizlerin, belin bükülsün
Şimdi gülen gözlerinin, feri sönsün
Sürüm-sürüm, sürünesin Kitapsız.
Sen insan değil, bir karaçalısın
Dilerim, kor ateşlerde yanasın
Belki o zaman, kul okyayı anarsın
İnim-inim, inleyesin İmansız.
Hanifi OKYAY 19,02,2016 / 10:30
Hanifi OKYAY
Gonümün Yerisin Sevdiğim
Ne yaprağın dökülsün, ne gülün solsun!
Hilalin batarken, güneşin doğsun.
Sana gelen bütün,dert benim olsun;
Şu garip gonümün,yeri'sin sevdiğim.
İstemem zülfüne,düşmesin aklar.
Hep gülsün,gözünden akmasın yaşlar.
Kıskansın seherde ötüşen kuşlar;
Şu garip gonümün,varısın sevdiğim.
Şeyda bülbül'ümsün,gonüm kafeste!
Yoluna sereyim,gül deste-deste.
Kul Okyay der ki! En son nefeste;
Bu garip gonümün,yari'sin sevdiğim.
Hanifi OKYAY 21.09.2018 / 11:50
Hanifi OKYAY
