Al Git
Dilsizliği bedenimi çıldırtan ihtişamını
Benliğimin uçup gitti şu anın gamını
Mavi çocukların kapkara gözyaşını
Al al da git yaşanmamış günlerin kahrını
Yürü, bütün umutların yarım kalan hüznünü alıp
Sevincin kucağında azar azar uykuya dalıp
Benim ahvalimi bile bile yalanlara kanıp
Al al da mısralarını ölçüsüz şiirlere katıp
Issız sokakların lambasız duvarlarında yana yana
Kaybettin gençliğimin ahını İçip doya doya
Alıştırdın beni hayatım zehir zemberek yanına
Al al da git sende kalan aklımı uzaklara
Yarayı kesmek zormuş, güneş alçaktan batarken
Bilemezdim yar aşkını usul usul saçarken
Samur saçlarını ciğerime sinsice saplarken
Al al da git yazgımı yürek içten içe yanarken
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Anne'ye
Anne çözemediğin bir bulmaca
Şehir efsanesinde gerçeklik payı
Anne murattır umudun bitişinde
Zemheride bir fincan kahve
Ateşin yakmayan yanı
Göklerde bir kuşaktır yedi bin renk
Suyun kandıran yanıdır
Ve sütün beyazı
Aklın tohumudur anne
Etinden besleyendir bir canı
Kokusunda toprağın kanı
Bilinmez bir elementtir nefesi
Yıldızın yarasına sargı bezidir anne
İlk yardım çantasıdır iç cebinizde
Cehennem sıcağında lodostur
Nerden estiği belirsiz
Yetinen bir yetimdir aslında anne
Arta kalanları dökülüp kırılanları
Kumbarada toplayandır
Yani demem o dur ki
Anneniz annemdir
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Candan Gitti
Sen benim için bir umuttun
Beni niçin nefesinde soluttun
Sonra bir yar başında unuttun
Nutkumun ortasından kuruttun
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Mavi Uyku
Her sabahın bir umudu sarılı yüzünde
Sisler tünelinden göğe uçuyor kuşlar
Mavi derler esen rüzgarın adına,
Fesleğen büyütür gözleri
Çıplak ayaklarıyla koşuyor geceye
Geceden göçen ay ışığı saçları
Billur bir ışık süzülür kirpiklerinden
Beyaz sularında yıkanır gölgesi
Tepeden tırnağa sevdim ellerini
Sen kuşağını öpen maviye umuttun
Beni, uçurumun öksüz yakasında unuttun
Kıyıya vurdu dalgalar usul usul
Aşka şiir yazan her dalında sayfanın
Suyunda ateşi üflerken narın
Denizlere bakıyordu kara gözlerin
Maviyi de denizden karaya uçurdun
Sen beni parmak uçlarında uyuttun
//h.şahinbay//
Haydar ŞAHİNBAY
