Candan Gitti
Sen benim için bir umuttun
Beni niçin nefesinde soluttun
Sonra bir yar başında unuttun
Nutkumun ortasından kuruttun
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gölgeden Kesit
Yağmur sesi kıvrıldı kaldırımlara
Upuzun ışıklara yenik düştü gölgeler
Koyu mavi ölümler geçti geceden
On ikiden sonra dile geldi bulutlar
Sıyrıldı aşk şarkıları umudundan
Vurulup göğsünden taze yıldızlar
Tuzu ekşidi siyahın aldı hırsını ışıktan
Bir hiç var içimde dipsiz bir hiç
Küçüldü sokaklar evler bir avuç
Uzaklara sarıldı yaralar gözünü kırpmadan
Ve kapalı bütün yollar
Gökte ağır bir koku
Her gürültüye boyun eğiyor sunaklar
Başımda dönen teleksiz kuşlar
Islak yerde yatıyor demir mazgallar
Grinin yedinci tonunu kaldırıyor deniz
İpek bir hüzün besliyor caddeler
Uykuya belemişler bu şehri
Nehirler geçiyor gemiler
Üstü açık kamyonlar akıp gidiyor
Şarıl şarıl titreyen kaçaklar
Konacak bir dal arıyor başları sersem
Nefesinde ağlıyor pencerelerde nağmeler
Ve ben, çayıma dem katıyorum şiirlere inat
//h.şahinbay//
Haydar ŞAHİNBAY
Anne'ye
Anne çözemediğin bir bulmaca
Şehir efsanesinde gerçeklik payı
Anne murattır umudun bitişinde
Zemheride bir fincan kahve
Ateşin yakmayan yanı
Göklerde bir kuşaktır yedi bin renk
Suyun kandıran yanıdır
Ve sütün beyazı
Aklın tohumudur anne
Etinden besleyendir bir canı
Kokusunda toprağın kanı
Bilinmez bir elementtir nefesi
Yıldızın yarasına sargı bezidir anne
İlk yardım çantasıdır iç cebinizde
Cehennem sıcağında lodostur
Nerden estiği belirsiz
Yetinen bir yetimdir aslında anne
Arta kalanları dökülüp kırılanları
Kumbarada toplayandır
Yani demem o dur ki
Anneniz annemdir
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Farz Et
Umutlarımı sığ düşlere ektin
Eylülde bir akşam üstü gittin
Ne yeni bir suret ne şan şöhret
Beni ellere mecbur ettin
Dikeni güle tercih ettin farz et
Al sözlerini aşkı şiirden terk et
Tenin kafeste mutsuz her anı
Yol uzun artık bulamam hanı
Yok dünyada huzur bulanı
Ağaçta yaprak çürüdü
Kalmadı gönül dermanı
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
