19 Kurtuluş'un Ön Koltukları Daima Doluydu
Ümidimi kesmişim, ön koltuklar boşalmaz,
Daima dolu olur, oturansa hiç kalkmaz…
Bu koltuklar yüksekte, manzarası bile var,
Üstelik resmiyeti, konfor verecek kadar…
Bu fark mı edilmiş de herkesçe anlaşılmış,
Zaten otobüs dolu, rağbet daha da artmış…
Ön doluysa oturmam, arkaya ilerlerim,
Otobüs boş da olsa ayakta dikilirim…
En ön koltuk havalı, yedi yıldır binerim,
Gidiş ve gelişimde, bindikçe eğlenirim…
Bu şiirimden sonra, ön koltuklar boşalmaz(!),
Binenler aydınlandı, oturanımız kalkmaz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
19 Kurtuluş Otobüsünde Ön Koltuk Dolu Olsa Da Olur
Şu kapı önündeki orta hatta olandan,
Hani üç numaralı koltuk konumlarından…
En sevdiğim yerdendir geçmişi anımsatır,
Burada mümkün değil oturan olacaktır…
Herkes orayı seçiyor, şahsıma denk gelmiyor,
Boşsa oturuyoruz, başka yer kurtarmıyor…
Mesele bunlar değil ta geçmişe ziyaret,
Geriye ket vurma ya da bir tür işaret…
Ne ilkel düşünürüm, bu utanılacak hâl,
Neyse okumuyorlar, etsen de topluma mal…
Şahsım ki çok mahrumdur meşguliyetlerinden,
Ya da başka bir çeşit toplumsal çevresinden…
Hayat ki monotondur evde zaten kimse yok,
Üç beş kedi ve köpek moral ihtiyacım çok…
Tatil dersen yapmayız gidecek yerimiz yok,
Hâl hatır soranımız selam verenimiz yok…
Şahsımız pek sevilmez samimi zannedilmez,
Yüz ifademiz yanlış kimseye güven vermez…
Ta küçüklükten beri biz buna alışmışız,
Şahsım ki pek üzülmez çok normal karşılarız…
Bayram günü de olsa kapımız hiç çalınmaz,
Aldığım tatlılar ki kimseye nasip olmaz…
Bekârlıktan mı olsa birçok şeyden yoksunum,
Hiç duyarsız kalmadım yine de çok mutluyum…
İşte bu en ön koltuk çok şeyi hatırlatır,
Sanki salonda gibi geçmişi hep yaşatır…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kedimiz Bilal Eve Dönmüştü
Bilal, kara kedimiz eve giremiyordu,
Annelerin yüzünden eve sokulmuyordu…
Çünkü yavrular vardı korunması gereken,
Baba, itiliyordu içgüdü gereğinden…
Özellikle Tozzaklı’m adeta saldırgandı,
Meşguliyet içinde yavrulardan yanaydı…
Derken bir gece vakti Bilal dönüvermişti,
Yavrular ortalıkta tepki verilmemişti…
Yedi yavrusu vardı adlarıyla sayarsak,
Denk gelmiş isimlere hiç alınmayacaksak…
Tozzaklı kedimizden; Minik, Tek Göz, Siyahlı,
Küçük Pelüş, Koyu Renk, Hava, Küçük Tozzaklı…
Diğerleri de vardı yani dört tane kadar,
Her birisi öldüler pek yaşayamadılar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Eski Mevsimler Kalmadı
Evvelden yaz gelirdi ardından sonbaharlar,
Derken üç ay kış sürer sonra da ilkbaharlar…
Şimdi hava buz gibi yaz da olsa üşürüz,
Yağmur, dersen yağıyor anlamaz düşünürüz…
Kar, dahi yağacakmış vaziyet gerektirir,
Her an kar yağabilir veya yağmayabilir…
Kâh yağar kâh yağmaz kâh kış gelir kâh kış gelmez,
Ağustos da olsa eski mevsimler görülmez…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
