Bilal, kara kedimiz eve giremiyordu,
Annelerin yüzünden eve sokulmuyordu…
Çünkü yavrular vardı korunması gereken,
Baba, itiliyordu içgüdü gereğinden…
Özellikle Tozzaklı’m adeta saldırgandı,
Meşguliyet içinde yavrulardan yanaydı…
Derken bir gece vakti Bilal dönüvermişti,
Yavrular ortalıkta tepki verilmemişti…
Yedi yavrusu vardı adlarıyla sayarsak,
Denk gelmiş isimlere hiç alınmayacaksak…
Tozzaklı kedimizden; Minik, Tek Göz, Siyahlı,
Küçük Pelüş, Koyu Renk, Hava, Küçük Tozzaklı…
Diğerleri de vardı yani dört tane kadar,
Her birisi öldüler pek yaşayamadılar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Haddim laf edilince haddimizi bilmiştik,
Fark edilmese dahi susmaya niyet ettik…
Küsme modası vardı selam almıyorlardı,
Hal hatır geçmez şeydi mutlak susulmalıydı…
Yemin vermiş ve susmuş gözünüzden düşmüştük,
İçiniz rahat olsun biz yeniktik, güçsüzdük…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Yemek kültürleri var,
Bu çok kolay değişmez,
Alışamadığını;
Zorlasan da yiyemez...
Bir zaman gerekecek,
Şahsını tanıyacak,
Samimiyet kazanır,
Şahsına alışacak...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Yok, o eski mandallar yok o eski ustalar,
Şimdi her ne şey varsa hile hurda katmaktalar…
Çocukken sıralar ve kule oluştururdum,
Her birini dizerek, oyunlar oynuyordum…
Babam seyrediyordu annemse kızmıyordu,
Mandallar oyuncağımdı eğlendiriyordu…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK