Çocuğum Ben! Şiiri

Çocuğum Ben! Şiiri | LiMaNCıı

Çocuğum Ben!

Çocuğum ben,
Yazı nedir bilmem,
Annemi sevmeyi bilirim ben!

Çocuğum ben,
Kendimi aydınlatan,
Akıllı bir çocuğum ben!

Çocuğum ben,
Kendimi seven,
Zeki bir çocuğum ben!

Çocuğum ben,
Sevgiyi bilen,
Kötülük nedir bilmeyen,
Suçsuz biriyim ben!

LiMaNCıı

Çocuğum Ben şiiri çocukluk konulu şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Çocuklar Kardeş Oldu Mu?

Daha bir ballanır uyku
Çocuklar kardeş oldu mu
Barışır artık kurt kuzu
Çocuklar kardeş oldu mu

Düşler denizine doğru
Mutluluk bin yelken açar
Her yürek bir altın pınar
Çocuklar kardeş oldu mu

Daha bir ışıldar akarsu
Çocuklar kardeş oldu mu
Kucaklaşır batıyla doğu
Çocuklar kardeş oldu mu

Ne açlık kalır ne korku
Korudaki fidanlar gibi
Sevip sevip birbirini
Çocuklar kardeş oldu mu

Tahsin SARAÇ

Tahsin SARAÇ

Kağıttan Mermiler

toprak yolların tozunda öğrendik yürümeyi
dizimiz yara, elimiz bere içindeyken
hiç oyuncak küreklerimiz olmadı bizim
ha babam tırnak sallardık derecik kumlarına
naylon pabuçlarımız sevkıyat kamyonlarımızdı
üç adım öteye vızır vızır işleyen.

boyumuzun yettiği çatılardan aşırdığımız
kiremitlerden inşa ederdik "tombik" kulelerini
mahallenin en büyük tümseğini "kale"den sayardık
"kale benim"der zaptederdik tepedekilerin "kale"lerini
"kızdı kızdı"larımız vardı saklı kemerlerin şaklayan sesiyle
silahlarımız tahtadandı, ölmemek için "kıpırdama"yeterdi.
makaradan "okatan"lar, lastikten sapanlarımız vardı
birde üfleme borularımız...
mermileri kağıttandı.

marifetti eline batırmadan soymak "şeker dikeni"ni
bedavadan şeker bulmuşcasına sevinirdik
gün boyu kolay kolay girmezdik evlere
körpe sarmaşık yapraklarıyla bastırırdık açlığımızı
çağlasını talanla tükettiğimiz zerdali ağacının
gövdesinden sızan "bal"a üşüşürdük
aç bebelerin memeye saldırması gibi.

sundurmalardan yürüttüğümüz naylon terlikler
ya yüz gram kırık leblebi ederdi
yahut elli gram keçiboynuzu
parası olanlar beş miskete
bazen bir elmalı şeker ısmarlardı
bazen de tornavida ucunda şeker macunu.

hiç eskimezdi katmerli naylon toplarımız
"yakan top" "tek vuruş", "tek kale"
ve tek top ile oynanırdı bütün bu oyunlarımız

"aşık" atardık, malzemesi koyun dizinin eklem yerinden
"ilik" oynardık gazoz kapaklarıyla
gazoz kapaklarının bir değeri vardı o zaman
yani paramız yoktu ama oyun çoktu bizde
"kuyu kazmaca", "uzun eşek" filan
bir çocuk dünyamız vardı ki bizim
biz küçücüktük, o dünya kocaman.

Hürdemi Nevzat Bayramoğlu

Hürriyet Demir

Çocuklar Ölmesin

21. asrın yeni modası,
Bomba modası.
İadelisi, taahhütlüsü,
Çocuk katili, akıllısı.
Hepsi vahşi, hepsi katil.
Tomahawk, crius,
Misket, napalm.
Bırak kullanmayı bunları
Üretmek bile,
Alçaklığın en alçakcası.

İşte!
Zifiri karanlığı aydınlatıyor,
Bombalarıyla birileri.
Ödettiriyor biri bedel,
Bedel ödüyor birileri.

Suçsuz yere tek bedel ödeyen,
Çocuklar;
Kimi,
savaşın muharip olmayan şehidi.
Kimisi de
savaşın yetimleri.

Bak!
Mahzun bir çocuk.
Belli ki çok korkmuş,
Hep titriyor minik elleri.
Memleketi müstemleke,
Adı yetim.
Benzemiyor anne eline,
Emperyalistlerin soğuk elleri.
Şanslı sayıyor kendini.
Çünkü o,
Mahallenin kurtulan tek çocuğu,
Tek yetimi.

Mutlu yaşasın diye birileri,
Ölmemeli birileri.
Hepsinden önemlisi;
Olmamalı çocuklar;
Ölen birileri.

Ergül Sırkıntı

Şeyma Döndü DAĞISTANLI

İsterim Ben

temiz bir dünya
sevgi dolu bir dünya
huzur dolu bir dünya
isterim ben

güzel kıyafetler
şirin oyuncaklar
cicili bicili tokalar
isterim ben

goncanur civan