Kağıttan Mermiler Şiiri

Kağıttan Mermiler Şiiri | Hürriyet Demir

Kağıttan Mermiler

toprak yolların tozunda öğrendik yürümeyi
dizimiz yara, elimiz bere içindeyken
hiç oyuncak küreklerimiz olmadı bizim
ha babam tırnak sallardık derecik kumlarına
naylon pabuçlarımız sevkıyat kamyonlarımızdı
üç adım öteye vızır vızır işleyen.

boyumuzun yettiği çatılardan aşırdığımız
kiremitlerden inşa ederdik "tombik" kulelerini
mahallenin en büyük tümseğini "kale"den sayardık
"kale benim"der zaptederdik tepedekilerin "kale"lerini
"kızdı kızdı"larımız vardı saklı kemerlerin şaklayan sesiyle
silahlarımız tahtadandı, ölmemek için "kıpırdama"yeterdi.
makaradan "okatan"lar, lastikten sapanlarımız vardı
birde üfleme borularımız...
mermileri kağıttandı.

marifetti eline batırmadan soymak "şeker dikeni"ni
bedavadan şeker bulmuşcasına sevinirdik
gün boyu kolay kolay girmezdik evlere
körpe sarmaşık yapraklarıyla bastırırdık açlığımızı
çağlasını talanla tükettiğimiz zerdali ağacının
gövdesinden sızan "bal"a üşüşürdük
aç bebelerin memeye saldırması gibi.

sundurmalardan yürüttüğümüz naylon terlikler
ya yüz gram kırık leblebi ederdi
yahut elli gram keçiboynuzu
parası olanlar beş miskete
bazen bir elmalı şeker ısmarlardı
bazen de tornavida ucunda şeker macunu.

hiç eskimezdi katmerli naylon toplarımız
"yakan top" "tek vuruş", "tek kale"
ve tek top ile oynanırdı bütün bu oyunlarımız

"aşık" atardık, malzemesi koyun dizinin eklem yerinden
"ilik" oynardık gazoz kapaklarıyla
gazoz kapaklarının bir değeri vardı o zaman
yani paramız yoktu ama oyun çoktu bizde
"kuyu kazmaca", "uzun eşek" filan
bir çocuk dünyamız vardı ki bizim
biz küçücüktük, o dünya kocaman.

Hürdemi Nevzat Bayramoğlu

Hürriyet Demir

Kağıttan Mermiler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler Hürdemi Nevzat Bayramoğlu çocuklu şiirleri Hürriyet Demir

Ben Çocukken

Ben çocukken ne hüzün vardı ne keder
Bilye oynardı erkekler
Biz kızlar oynardık bebek
Çok güzeldi o günler
Nerde benim çocukluğum...


Tahtadan araba oynayan erkekler
Yastıktan bebek yapan kızlar
Hepsi geride kaldı
Teknoloji geldi...

esra sıla incegöl

Benim Çocukluğumda

İnsanlar Birbirlerini Çok Severdi
Benim Çocukluğumda
Oyunlar Oynardık
Şimdiki Zamanlarda Unutulan Oyunlar
Teyzeler Amcalar Çok Severdi Bizleri
Radyo Tiyatroları Dinlerdik
Misafirliklerde Sohbet Dinlerdik
Fakirdi İnsanlar Ama Hep Mutluyduk
Bayramlarda El Öperdik
Atlıkarıncaya Salıncaklara Binerdik
Kurulan Panayırlarda
Herkes Birbirini Tanırdı
Komşun Açken Yatılmaz
Komşun Ağlarken Gülünmezdi
Benim Çocukluğumda
Bakkal Amca Hepimizin Amcası İdi
Büyükler İse Hepimizin Abisi
Sayardık Severdik Komşularımızı
Irkına Dinine Mezhebine Bakmadan
Kızlar Hepimizin Kız Kardeşi
Hepimizin Namusu İdi
Benim Çocukluğumda
İstanbul'un Fener Ve Balat'ında...

Emekli Pol.Mem Birol Ünlütürk

Dünyayı Sil Baştan Kurun

Elinizde bayrak bayrak
Coşun çocuklar
Atatürk’ün yolunda
Koşun
Koşun çocuklar
Minik minik elleriniz yükseltsin doruklara
Şanlı bayrağımızı
Daha daha yukarı
Asın çocuklar..

Yarınlarım size
Size emanet
Aydınlık bir gelecek olsun yurdumda
Ay yıldız salınsın mavi göklerde
Nefer nefer koçyiğit
Olsun ordumda..
Yurdumun dört yanında özgür yaşayın

– Mutluluk olsun
– Sağlık olsun, huzur da olsun
– Dünyamızda barış
Barış da olsun..
İlimle irfanla yurdu döşeyin..
.
Koşun çocuklar koşun
Yarına koşun
Güzel günler gelsin
Gelsin kanadında beyaz bir kuşun..
Sen Onur, sen Yağmur
Sen Damla, sen Özge, sen Gözde
Gelecek sizdedir
Yarınlar sizde
Gelecek sizdedir
Umudum sizde
.
Durun durun durun
Durun çocuklar durun
Tertemiz yürek ile
Dünyayı sil baştan
Sil baştan kurun.
Kurun çocuklar kurun
.
Suat Zobu

Suat Zobu

Oyunsuz Nasıl Büyürüm

Ben küçük bir çocuğum,
Elimde çubuğum,
Sırtımda gocuğum,
Oyunlarla büyürüm...

Oyun benim hakkım,
bırakın oynayayım,
Bitince ev ödevim,
Birazcık oynayayım.

Ağacı toprağı severim,
Hayvanları severim,
Hele onlarla oynamayı,
Daha çok severim.

Ben küçük bir çocuğum,
Elimde çubuğum,
Sırtımda gocuğum,
Oyunlarla büyürüm...

Tuğba UÇAR <3