Selef Terimi Hakkında Bilgiler
Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Selef:
Bir görevde kendinden önceki kimse.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Selef:
Selef, önce gelenler, önceki nesil, geçmiş büyükler demektir.
Hukuk Terimi Olarak Selef:
önce gelen kimse
Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Selef:
Önce gelen.
Benzer Kur’an-ı Kerim Terimleri:
İstihsan: Kişinin bir şeyi iyi ve güzel bulması, özel bir gerekçe nedeniyle açık kıyas ya da genel kuralın aksine bir çözümü tercih etmektir.
Munfasıl: Ayrık olan, bitişmemiş, aralıklı olan. Tecvid ilminde med harfi ile hemze ayrı kelimelerde bulununca medd-i munfasıl olur.
Havza: Bölge, mıntıka.
Layık: 1. Nitelikleri, özü, hareketleri, davranışlarıyla bir şeyi elde etmeye hak kazanmış olan.
2. Bir kimseye uygun olan, yarayan.
Tehevvür: Öfkelenme, köpürme.
Fem-i Muhsin: Kur’an’ı doğru ve güzel okuyan mahir (usta) okuyucu.
Tevrat: Dört büyük kitaptan ilki olan ve Allah (C.C.) tarafından Hz. Musa’ya gönderilen İlahî kitap.
Mübelliğ: Tebliğ eden.