Meydancı Terimi Hakkında Bilgiler
Tasavvufi-Tasavvuf Terimi Olarak Meydancı:
Dergâhtaki meydan hizmetlerine bakan, mukabele yapılacağı zaman şeyhin postunu semahanede yere seren, âyinden sonra kaldıran, yemek ve mukabele vaktini kuralına göre duyuracak dervişe sala vermesini emreden görevliye Meydancı veya Meydancı Dede, yardımcısına da "Meydancı Yamağı" denir. Mevlevî tekkelerinde "İç Meydancı" ve "Dış Meydancı" diye iki türlü meydancı olurdu, iç Meydancı mutfak işlerine, Dış Meydancı da mutfak dışındaki işlere bakardı.
Tiyatro Terimi Olarak Meydancı:
Anadolu köy oyunlarında oyunları düzenleyenlere verilen adlardan biri.
Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri
Meyl: Arapça, eğilim, meyletme demektir. Gayeden, temelden habersiz, elde olmadan (kendiliğinden) herşeyin aslına dönmesi. Her cins kendi cinsine meyleder.
Zaviye: Arapça, açı, köşe, evin küçük bir köşesi veya odası gibi manaları ihtiva eden bir kelime. Tekkenin küçüğüne verilen isim. Zaviyeler genel olarak, şehir ve kazaların kenarlarında, uzakça yerlerde kurulurdu. Mecaz olarak dünyaya da zaviye denir.
Şerbet: Arapça, içecek demektir. İlâhî, feyz, ilâhî sevgi, aşk şarabı.
Telef: Arapça, helak olmak, heder olmak demektir. Telef, ölümden ibarettir. Ölüm ve helak olma (telef), vakti gelince helak olması beklenen şeye denir.
Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.
- Kimya Terimleri Sözlüğü
- Diksiyon ve Hitabet Terimleri Sözlüğü
- Reklamcılık Terimleri Sözlüğü
- Eskrim Terimleri Sözlüğü
- Belediyecilik-Kamu Yönetimi Terimleri Sözlüğü
- Özel Eğitim Terimleri Sözlüğü
- Yapı-Dekorasyon Terimleri Sözlüğü
- Biyoloji Terimleri Sözlüğü
- Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimleri Sözlüğü
- TERİMLER SÖZLÜĞÜ ANA SAYFA