Mescit Terimi Hakkında Bilgiler
Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Mescit:
İçinde cuma namazı ve bayram namazı kılınmayan küçük mahalle cami.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Mescit:
Müslümanların toplu halde veya tek başına namaz kılıp, ibadet ettikleri umuma açık mübarek mekanlar, genelde minaresiz, küçük camiler için kullanılır.
Arkeoloji Terimi Olarak Mescit:
Genel anlamda cami. Anadolu'da minberi olmayan, vakit namazları için kullanılan küçük camiler.
Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Mescit:
Namaz kılınan, ibadet edilen yer.
Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Mescit:
Müslümanların ibadet yeri, cami, namazgâh. Türk toplumunda ibadet edilen küçük yerlere mescit, büyüklerine de cami denir. Yeryüzünde ilk yapılan mescit Kâbe'dir.
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri
Otağ-ı Hümayun: Padişah çadırı.
Âmme emlakı: Kamu taşınmaz malları.
Müşir: Osmanlılarda askerlikte en yüksek rütbe, mareşal.
Payitaht: Başkent, taht şehri.
Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.
- Hentbol (Eltopu) Terimleri Sözlüğü
- Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri Sözlüğü
- Kur’an-ı Kerim Terimleri Sözlüğü
- Tarih Terimleri Sözlüğü
- Belediyecilik-Kamu Yönetimi Terimleri Sözlüğü
- Atıcılık Terimleri Sözlüğü
- Fizik Terimleri Sözlüğü
- Ekoloji - Çevre Terimleri Sözlüğü
- Sunuculuk-Televizyonculuk Terimleri Sözlüğü
- TERİMLER SÖZLÜĞÜ ANA SAYFA