Eğitim Sitesi

Menzil Teşkilatı Nedir? Menzil Teşkilatı Hakkında Kısaca Bilgi

Menzil Teşkilatı Terimi Hakkında Bilgiler

Tarih Terimi Olarak Menzil Teşkilatı:

Ticaret yolları üzerinde konaklama, dinlenme ve ihtiyaçların giderildiği yerlerden oluşan teşkilattır.

Kuruluş yıllarından sonra giderek büyüyen ve çok geniş bir coğrafyayı hakimiyeti altına alan Osmanlı Devleti'nde merkez ile eyalet ve sancaklar arasındaki haberleşme gereksinimi giderek artmış ve artan mesafe nedeniyle haberleşme işleri zorlaşmıştır. Zamanla artan bu gereksinimi karşılamak amacıyla gerçek anlamda bir teşkilatlanma ancak Kanuni Sultan Süleyman zamanında, Lütfi Paşa'nın sadrazamlığı dönemindedir.

Osmanlı haberleşme ve ulaşım teşkilatının son derece önemli bir unsuru olan menzilhaneler; önemli devlet işleri ile ilgili haberlerin görevlilerce bir an önce ulaştırılmasını sağlamak amacıyla bir gün batımı mesafelerde konaklama noktaları şeklinde inşa edilmiş mekanlardır.

Kelime olarak; konak, iki konak arası, bir konak yol, merhale, ikamet olunan yer, tatar konağı, posta ve posta tatarları atlarının bulunduğu yer anlamına gelen menzilhane, Osmanlılarda daha çok devlete ait resmi haberleşmeyi sağlayan posta teşkilatı için kullanılmıştır

Dönemin postanesi sayılabilecek menzilhanelerde haberleşme işleri "tatar" olarak da bilinen ulaklar aracılığı ile sürdürülmüştür. Ulakların haber ulaştırma işlerini kolayca gerçekleştirmeleri amacıyla menzillerde belli sayıda at bulundurulmuştur. Menzil kullanımıyla yapılan haberleşmede, ulaştırılması istenen emir ya da haber, ilk merkezden çıkan ulakla bir sonraki merkeze iletilmiş ve orada hazır bekleyen diğer bir ulakla bir sonraki merkeze ulaştırılmıştır. Ancak çok önemli ve gizli haberler tek ulak kullanılarak sağlanmıştır. Özel eğitim görmüş ve son derecede güvenilir kişilerden oluşan bu ulaklar ara merkezlerde at değiştirmek ve dinlenmek suretiyle önemli ve gizli haberleri ilgili yerlere ulaştırmıştır.

 

    Benzer Tarih Terimleri

    Özerklik: Bir topluluğun kendisini bazı koşullar altında idare etme hakkı. Genelde ana devlete bağlı fakat kendi kurallarını da uygulayabilme özelliği.

    Anadolu Türkmen Beylikleri: X. yüzyıldan itibaren Batıya doğru göç eden Türk oymaklarının Anadolu'da kurduğu beyliklerdir. İki dönemde kurulmuşlardır. Birinci Dönem beylikleri: Malazgirt Savaşı'ndan (1071) sonra kurulmuştur. Bunlar: 1. Mengücükoğulları (1071-1252) Erzincan, Kemah, Şebinkarahisar ve çevreleri 2. Saltukoğulları (1080-1201) Erzurum ve çevresi 3. Danişmentoğulları (1085-1179) Malatya, Tokat, Sivas, Amasya, Çorum ve çevrelerinde 4. Dilmaçoğulları (1085-1394) Bitlis ve çevresinde 5. İnaloğulları (1096-1183) Diyarbakır ve çevresinde 6. Ahlatşahlar (1100-1207) Ahlat'da 7. Artukoğulları (1101-1408) Mardin, Harput ve çevrelerinde 8. Çobanoğulları (1227-1309) Kastamonu ve çevresinde 9. Çaka Beyliği (1082-1093) Ege kıyıları İkinci Dönem beylikleri: Kösedağ Savaşı'ndan (1243) sonra, Anadolu Selçuklu Devleti'nin yok olma sürecine girmesiyle kurulmaya başlamışlardır. Bu beylikler: 1. Karamanoğulları (1257-1483) Konya ve çevresinde 2. Germiyanoğulları (1300-1428) Kütahya ve çevresinde 3. Candaroğulları ( 1292-1461) Kastamonu ve çevresinde 4. Aydınoğulları (1308-1425) Birgi ve çevresinde 5. Karasioğulları (1296-1336) Balıkesir ve çevresinde 6. Saruhanoğulları (1310-1410) Manisa ve çevresinde 7. Menteşoğulları (1261-1391 ) Milas ve çevresinde 8. Hamitoğulları (1300-1391) Isparta ve çevresinde 9. Eşrefoğulları (1280-1327) Beyşehir ve çevresinde 10. Sahipataoğulları (1280-1341) Afyon ve çevresinde 11. Pervaneoğulları (1277-1322) Sinop ve çevresinde 12. Eretna Beyliği (1327-1380) Sivas ve çevresinde 13. Tekeoğulları (1300-1426) Antalya ve çevre-sinde 14. İnançoğulları (1261-1368) Denizli ve çevre-sinde 15. Tacettinoğulları (1348-1428) Ordu ve çev-resinde 16. Osmanoğulları (1299-1920) Söğüt ve çevresinde 17.Alaiye Beyleri (1293-1471) Alanya ve çevresinde 18. Kadı Burhanettin Devleti (1380-1398) Sivas ve çevresinde 19. Dulkadiroğulları (1339-1515) Maraş ve çevresinde 20. Ramazanoğulları (1378-1608) Adana ve çevresinde

    Bedesten: Değerli eşya, kumaş, baharat ve mücevherlerin alınıp satıldığı kapalı çarşılardır.XIII. yüzyıl'da Selçuklular'la birlikte ortaya çıkmış ve Osmanlılarla yaygınlaşmıştır.

    Preveze Deniz Savaşı: Avrupalılar Osmanlı'nın Akdeniz'deki üstünlüğüne son vermek amacıyla Papa'nın önderliğinde Haçlı donanması hazırladılar. Haçlı donanması Andre Dorya komutasında, Osmanlı donanması ise Barboros Hayrettin Paşa komutasındaydı. 27 Eylül 1538 tarihinde meydana gelen Preveze Deniz Savaşı'nda Barbaros Haçlı donanmasını bozguna uğrattı. Bu savaşla Akdeniz egemenliği tamamıyla Osmanlıların eline geçti.

    Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.

    Online Tarih Terimleri Sözlüğü