Mazgal Nedir? Mazgal Hakkında Kısaca Bilgi

Mazgal Terimi Hakkında Bilgiler

Tarih Terimi Olarak Mazgal:

Kale ya da sur duvarlarında bulunan, kaleye saldıranları gözetlemek, ok ve benzeri şeyler atmak için bırakılmış irili ufaklı pencere niteliğinde dişli aralıklardır.

Sanat Terimi Olarak Mazgal:

Kale ya da sur duvarlarında yer alan, dışarıdan gelebilecek saldırılara karşı ok vb. atmak için yapılmış, içe doğru gittikçe daralan küçük delik, pencere.

İnşaat Terimi Olarak Mazgal:

1. Kale duvarlarında iç yanı geniş, dışyanı dar delik.

2. Kale korkuluğunda mazgal dişleri arasında kalan her boşluk.

Benzer Tarih Terimleri

Artı Ürün: İnsanların ana ihtiyaçlarının karşılanması için inşaat malzemesi, kumaş, yiyecek, içecek gibi malzemelere ihtiyaçları vardır. Bu ana ihtiyaçlar tam olarak karşılandıktan sonra üretilen ürünler artı ürün olarak adlandırılmaktadır. Artı ürün ihtiyaç dışı olarak fazla üretilmiş ürünlerin bütünüdür. Artı ürün, eski çağlarda madenin gelişmesiyle, madeni aletlerin insan yaşamına dâhil olması sonucunda ortaya çıkmıştır.

Tennure: Mevlevi dervişlerin giydiği, uzun ve geniş, yırtmaçlı, belikırmalı, kolsuz ve yakasız giysi.

Defterdar: Osmanlı Devleti'nde mali işlerden sorumlu olan Divan-ı Hümayun üyesi görevlidir. Kanunname-i Al-i Osman'a göre, padişah mülkünün vekilidir. Mali işlerin yanı sıra devletin ana arazisinin kayıtlarıyla, hazine defterlerinin korunmasından da sorumluydular. Önceleri bir defterdar varken, sonradan Rumeli defterdarı (Başdeftardar) , Anadolu defterdarı, Arap ve Acem defterdarı, İstanbul defterdarı Kıyı Bölgeleri defterdarı gibi yeni defterdarlıklar oluşturulmuştur.

Devşirme: Osmanlı Devleti'nde, I. Mehmet (Çelebi) Devri'nde Kapıkulu Ocaklarındaki asker gereksinmesini karşılamak amacıyla kurulan, Devleti'nin gereksinmesine göre belli kurallarla toplanan Hristiyan çocuklardır. Gereksinime göre her 3-5 yılda bir 8-16 yaşlarındaki Hristiyan erkek çocukların devşirilme işidir. Devşirmeye gerek duyulduğunda Yeniçeri Ağası Divan-ı Hümayuna baş vururdu. Devşirme her 40 evden bir oğlan çocuğu oranında yapılırdı. Tek oğul, Yahudi olanlar, evliler, köy kethüdası oğulları, çoban, sığırtmaç, köse, kel, Türkçe bilenler, sanat sa-hibi olanlar, çok uzun ve çok kısa olanlar, Rus, Çingene veya Acem olanlarla Trabzon Hristiyanları kesinlikle devşirilmezdi. Devşirilen çocuklardan oluşan 100-200 kişilik gruba sürü denilirdi. Sürü devlet merkezine gelince dinlenilir ve devşirme oğlanları şahadet getirtilip, Müslümanlaştırılır ve sünnet edilirlerdi. Güzelleri saray için, gürbüzleri Bostancı Ocağı için ayrılır, geri kalanlar Anadolu ve Rumeli'de Türk köylerine dağıtılırdı.