Klasik Nedir? Klasik Hakkında Kısaca Bilgi

Klasik Terimi Hakkında Bilgiler

Edebiyat Terimi Olarak Klasik:

1- Modayla değişmeyen, gelip geçici olmayan, üzerinde en az iki kuşak geçmesine karşın değerini koruyan türünde örnek niteliği taşıyan yapıt.

2- Eski Yunan ve Latin sanat ve edebiyatıyla ilgili.

Yapı-Dekorasyon Terimi Olarak Klasik:

1. Geleneksel. Aradan çok zaman geçtiği halde değerini yitirmemiş olan (mobilya, dekorasyon)
2. Eski Yunan, Roma ve XVII. - XVIII. yüzyıllar Batı sanatı ile ilgili olan ya da herhangi bir uygarlığın sanat evriminde teknik üstünlük ve uyum olarak damgasını vurduğu devrede yer alan sanat yapıtları.

Sanat Terimi Olarak Klasik:

1. Üzerinde çok zaman geçtiği hâlde değerini yitirmeyen, türünde örnek olarak görülen eser veya sanatçı.

2. Her zaman için beğenilen, modası geçmeyen, eskimeyen eserlere verilen ad.

3. Ülküsel bir güzellik düşüncesinden kalkan, ölçü ve düzene dayanan üslup. Arkaik ve barok üslûplar arasındaki aşama.

4. Her zaman için beğenilen, örnek olacak yetkinlikte yapıt.

Konfeksiyon Terimi Olarak Klasik:

Hiçbir zaman modası geçmeyen değerli model.

Müzik-Dans Terimi Olarak Klasik:

1700'lerin ortalarından 1800'lerin başlarına kadar devam eden bir müzik tarihi dönemi; bu dönemin müziği barok ve romantik dönem müziklerine göre daha kuralcı, sakınımlı ve duygusal açıdan daha tutucudur.

Benzer Edebiyat Terimleri

Vurgu: 1- Konuşma, okuma sırasında bir hece veya kelime üzerine diğerlerinden daha farklı olarak yapılan baskı, aksan. 2- Sözcüklerde, cümlelerde, dizelerde yan yana gelen sözcüklerin kimi hecelerin ötekilerine oranla daha dik ve baskılı söylenişi.

Enelhak: "Ben Tanrı'yım" anlamına gelen Enelhak, evrendeki tüm varlıkların bir ve bütün olduğuna inananların, Tanrı'yı gönüllerinde, kendi benliklerini de duyumsayanların, özellikle tasavvuf uluların kullandığı bir sözcüktür.

Ortaoyunu: 1. Sahne olarak kabul edilen ve etrafı seyircilerle kuşatılmış bir alanda, belirli bir konu doğrultusunda fakat yazılı bir metne bağlı kalınmaksızın oynanan tuluata dayalı oyun. 2. Halkın ortasında açıkta bir meydanda metinsiz, suflörsüz, ezbersiz olarak oynanan geleneksel Türk tiyatrosu.

Koşma: 1. Dörtlükler halinde ve 11'lik hece ölçüsüyle yazılan; aşk, sevgi, tabiat, kahramanlık, güzellik gibi konuları işleyen; halk edebiyatının yaygın nazım şekillerinden biri. 2. Halk edebiyatında, hece ölçüsü (6 + 5) ya da (4+4+3) duraklı kalıbıyla sevgi ve doğa üzerine söyledikleri şiir türü ya da biçimi. 3. Halk şiiri nazım şekli. Hece ölçüsünün 6 + 5 veya 4 + 4 + 3 duraklı kalıbıyla yazılan koşma, en yaygın halk şiiri biçimi.