İletişim Nedir? İletişim Hakkında Kısaca Bilgi

İletişim Terimi Hakkında Bilgiler

Genel Türkçe Terimi Olarak İletişim:

1- Duygu, düşünce veya bilgilerin akla gelebilecek her türlü yolla başkalarına aktarılması, bildirişim, haberleşme, komünikasyon.

2- Telefon, telgraf, televizyon, radyo vb. araçlardan yararlanarak yürütülen bilgi alışverişi, bildirişim, haberleşme, muhabere, komünikasyon.

Sosyal Bilgiler Terimi Olarak İletişim:

Kişilerin duygu, düşünce ya da fikirlerini çeşitli yollarla başkasına aktarmasına iletişim denir.

İletişimde kişinin konuşma biçimi, seçtiği sözcükler, ses tonu, beden duruşu, jest ve mimikler önemlidir.

Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimi Olarak İletişim:

En az iki kişi arasındaki karşılıklı düşünce ve bilgi alışverişi.

Trafik ve İlk Yardım Terimi Olarak İletişim:

Duygu, düşünce veya bilgilerin akla gelebilecek her türlü yolla başkalarına aktarılması.

Türkçe-Dil Bilgisi Terimi Olarak İletişim:

Bir düşüncenin, bir duygunun yüz anlatımı, el, kol ve baş hareketleri, konuşma yoluyla ya da yazı, telefon, radyo, televizyon gibi iletişim araç ve gereçlerinden yararlanarak bir kimseden başka bir kimseye iletimi.

Sağlık-Tıp Terimi Olarak İletişim:

Duygu, düşünce veya bilgilerin akla gelebilecek her türlü yolla başkalarına aktarılması.

Dil ve Anlatım Terimi Olarak İletişim:

Duygu, düşünce veya bilgilerin akla gelebilecek her türlü yolla başkalarına aktarılması, bildirişim, haberleşme, komünikasyon.

Coğrafya Terimi Olarak İletişim:

Bir yerden, bir kişiden, bir makineden bir başkasına, herhangi bir ortamdan yararlanarak bilgi gönderme işlemidir.

Fen Bilimleri Terimi Olarak İletişim:

Duygu, düşünce veya bilgilerin akla gelebilecek her türlü yolla başkalarına aktarılması, bildirişim, haberleşme, komünikasyon.

Eğitim-Öğretim Terimi Olarak İletişim:

Bir düşüncenin, bir duygunun yüz anlatımı, el, kol ve baş hareketleri, konuşma yoluyla ya da yazı, telefon, radyo, televizyon gibi bildirişim araç ve gereçlerinden yararlanarak bir kimseden başka bir kimseye iletimi.

Benzer Genel Türkçe Terimleri

Hare: 1. Bazı nesne, canlı, göz vb.nde dalgalanır gibi görünen parlak çizgiler, meneviş, dalgır. 2. Üzerinde dalgalı çizgiler bulunan kumaş. 3. Çok sert taş, mermer.

Hicabe: Perde, örtü, Allah ile kul arasındaki perde.

Âlem: 1. Yeryüzü ve gökyüzündeki nesnelerin oluşturduğu bütün, evren. 2. Dünya, cihan. 3. Aynı konu ile ilgili kimseler. 4. Bu kimselerin uğraşlarının bütünü. 5. Hayvan veya bitkilerin bütünü. 6. Durum ve şartlar. 7. (zamir) Herkes, başkaları. 8. Ortam, çevre. 9. Kendine özgü birçok niteliği bulunan şey. 10. Farklı davranış içinde bulunan kimse. 11. (mecaz) Eğlence.

Boz: 1. Açık toprak rengi. 2. Kül rengi, gri. 3. (sıfat) Bu renklerde olan. 4. (sıfat) Açılmamış, sürülmemiş (toprak).