Eğitim Sitesi

Fıkra Nedir? Fıkra Hakkında Kısaca Bilgi

Fıkra Terimi Hakkında Bilgiler

Türkçe-Dil Bilgisi Terimi Olarak Fıkra:

Bir yazarın, herhangi bir konu üzerinde, kişisel anlayış, görüş ve düşüncelerini güzel bir uslupla, hiçbir kanıtlama gerekliliği duymadan anlattığı yazı türüne fıkra denir.

 

Edebiyat Terimi Olarak Fıkra:

İçinde güldürü ögesi bulunan kısa öyküler için kullanılan fıkra, gazete çevresinde gelişen ve günlük sorunlar hakkında, yazarın kişisel görüş ve düşüncelerini belirten öğretici metin türü.

 

Trafik ve İlk Yardım Terimi Olarak Fıkra:

Kanun maddelerinin kendi içlerinde satır başlarıyla ayrıldıkları ufak bölümlerden her biri.

 

Dil ve Anlatım Terimi Olarak Fıkra:

Gazete veya dergilerde gündelik konuları bir görüş ve düşünceye bağlayarak yorumlayan ciddi veya eğlendirici yazı türü.

 

Parlamento (TBMM) Terimi Olarak Fıkra:

Bir maddenin; satır başı ile ayrılan, kod kanunlarda ayraç içerisinde numara alan ve kural olarak bent, alt bent, cümle ve ibarelerden oluşan bölümüdür.

 

    Benzer Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri

    Eylem: Olumlu veya olumsuz olarak zaman kavramı taşıyan veya zaman kavramı ile birlikte kişi kavramı veren sözcük.

    Birleşik Cümle: 1- Temel cümlenin bir öğesi durumunda bulunan yan cümlecikten oluşan cümlelerdir. Bu cümlelerde tek yüklem bulunur. 2- İçinde esas yargının bulunduğu bir temel cümle ile, temel cümleyi anlam ve görev bakımından tamamlayan, yüklemi çekimli olan ve değişik yapı özelliklerine sahip bulunan bir veya daha fazla yardımcı cümleden oluşmuş cümle türü.

    Ünlü: Ciğerlerden gelen havanın ağız kanalında herhangi bir engele uğramadan yalnız ses yolundaki daralma veya genişleme ile çeşitlenen, dil ve dudakların oluşturduğu ses (a, e, ı, i, o, ö, u, ü) Alfabemizde 29 harf vardır. Bunlardan sekizi ünlü, yirmi biri ünsüzdür. Söyleniş özelliğine ve dilin durumuna göre ünlüler ikiye ayrılır: a. Kalın ünlüler: a, ı, o, u. b. İnce ünlüler: e, i, ö, ü.

    Ünlü Düşmesi: Ünlü ile biten bir sözcük, ünlü ile başlayan başka sözcükle birleşik sözcük kurarken veya ünlü ile başlayan bir ek alınca, karşılaşan iki ünlüden birinin düşmesi. Örnekler : alın-ı >> alnı, sabır >> sabretmek, Cuma-ertesi >> Cumartesi

    Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.

    Online Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri Sözlüğü