Fakîr Terimi Hakkında Bilgiler
Tasavvufi-Tasavvuf Terimi Olarak Fakîr:
Arapça, mala ihtiyacı olan kişi demektir. Fakir, fena fillâh makamındadır. Kişinin kendinde gördüğü her şeyi, kendine değil, Allah'a ait ve Allah tarafından olduğunu bilmesi ve bu bilinci kuvvetle taşır hâle gelmesidir. Bu mertebeye "Fena Fillâh" denir.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Fakir:
İhtiyacı olan; kendisinin ve ailesinin yıllık ihtiyacına sahip olmayan, geçimini güçlükle sağlayan, yoksul, fukara, muhtaç kişi.
Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri:
Gevher: Farsça, cevher demektir. Mânalar ve İlâhî sıfatlar.
Telkin: Arapça, birine bir söz anlatmak, öğretmek, dikte etmek anlamlarında kullanılan bir kelime. Tarikata yeni giren kişiye şeyhin zikir öğretmesi. Cenaze d
Tezkiye: 1. Temizlemek ve arıtmak.
2. Nefsi temizleyip günahlardan arındırmak.
Mürit (Mürid): 1. Arapça, isteyen demektir. Allah'a vuslatı arzu eden, bir başka deyişle, Allah'ın ahlakıyla ahlaklanmak isteyen ve bu olgunluğun eğitimini verecek b
Ahiret: Arapça, dünyanın zıddı. Dünya, nisbeten daha yakın anlamına gelirken, ahiret, dünyaya nispetle sona kalan, tehir eden, geciken, son, neticede varılaca
Afitab: Farsça, güneş anlamına gelir. Afitab-ı Vücûd : Varlık güneşi, varlığın kaynağı membaı.
Ağuş: Farsça, kucak demektir. Sırları kavrama.
Sala: Arapça. Ezandan önce, özellikle Cum'a günleri, Hz. Muhammed (s)'i övmek maksadıyla okunan na'at. Bu bir Mevlevi tâbiridir. Mevleviler davet anlamında