Esnaf Terimi Hakkında Bilgiler
Tarih Terimi Olarak Esnaf:
El zanaatları veya küçük ticaretle geçinen kimseler.
Hukuk Terimi Olarak Esnaf:
ister gezici, ister bir dükkan veya bir sokağın belli bir yerinde sabit olsun, iktisadi faaliyeti nakdi sermayeden ziyade bedeni çalışmasına dayanan ve kazancı ancak geçimini sağlamaya yetecek derecede az olan sanat ve ticaret sahipleridir.
Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Esnaf:
Kendi emeği ve sermayesini kullanan, yanında az sayıda işçi çalıştıran, küçük sermaye ve zanaat sahibi.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Esnaf:
Küçük sermaye ve sanat sahibi.
Ziraat (Tarım) Terimi Olarak Esnaf:
Dükkân işleten ve küçük el sanatlarıyla geçinen kişi.
Belediyecilik-Kamu Yönetimi Terimi Olarak Esnaf:
İster gezici, ister bir dükkan veya bir sokağın belli bir yerinde sabit olsun, iktisadi faaliyeti nakdi sermayeden ziyade bedeni çalışmasına dayanan ve kazancı ancak geçimini sağlamaya yetecek derecede az olan sanat ve ticaret sahipleri.
Benzer Tarih Terimleri:
Çift Vergisi: En az bir çiftlik genişliğinde toprak işleyen Müslüman reayadan yılda bir kez alınan ve bölgelere göre 10 akçeden 50 akçeye kadar değişiklik gösteren
Ağa: Kapıkulu Ocakları'nın yüksek rütbeli subayları ile sarayda hizmetli subay ve hadımlara verilen unvan.
Divan-ı Harp: Askeri mahkeme.
Terennüm: Güzel ve alçak sesle şarkı söyleme.
İstenci: Dilenci.
İyon Düzeni: Antik mimarlıkta kullanılan, iyonya'da geliştirildiği için bu adla anılan düzen. Dor düzenine oranla daha incelmiş sütunları, sütun kaideleri ve volü
Sarayağası: Osmanlı İmparatorluğu'nda, saraylarda oturanlara hizmet etmekle, sarayları korumakla görevli kimse.
Nemçe: Osmanlılar zamanında Avusturya yerine kullanılırdı. Nemse de denir.