Eski Türkçe Terimi Hakkında Bilgiler
Türkçe-Dil Bilgisi Terimi Olarak Eski Türkçe:
8 ve 9. yüzyılları kapsayan Türkçe dönemi.
Benzer Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri:
Teşhis - İntak (Kişileştirme - Konuşturma): İnsana özgü nitelikleri insan dışındaki varlıklara aktarmaya kişileştirme denirken, bu varlıkların insan gibi konuşturulmasına da konuşturma denir.
Ö
Nazım: Koşuk.
Adlaşmış Sıfat: Nitelediği ad düşmüş sıfat.
Zarf Fiil: Ulaç veya bağ fiil de denen eylemsi türü. Zarf-fiil: Cümlede yüklemin anlamını çeşitli yönlerden etkileyen ve fiilden -(y)a, -(y)ı, -(y)arak, -dıkta,
Cümle Vurgusu: 1. Konuşurken veya okurken bir cümlenin sözcüklerinden biri diğerlerine göre daha baskılı, kuvvetli söylenir. Buna cümle (tümce) vurgusu denir.
2.
Biçim Bilgisi: Sözcükleri yapı yönünden inceleyen dil bilgisi kolu. Etimoloji, köken bilgisi, yapı bilgisi.
Gerileyici Ünsüz Benzeşmesi: "b" ünsüzünün sözcük içlerinde kendisinden önce gelen "n" ünsüzünü "m"ye çevirmesi.
Sayı Sıfatı: 1. Varlıkları, miktar, sıra, üleştirme, topluluk vb. bakımlardan belirten sıfatlar: Üç gün, ikinci çocuk, üçer elma vb.
2. Varlıkların miktarını ta