Arâzi-i mîrîye Terimi Hakkında Bilgiler
Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Arâzi-i mîrîye:
Mîrî yani devlete ait topraklar, arazi-i emiriyye
Tarih Terimi Olarak Arazi-i Miriye:
Osmanlı Devleti'nde 1858 yayın tarihli Arazi Kanunnamesi'ne göre, mülkiyeti Allah adına devlete, kullanım hakkı ise kişilere ait olan topraklardır. Bu topraklardan sağlanan yıllık vergi gelirleriyle kiraları ya, devlet işleri ve görevleri karşılığında kişilere ya da, eğitsel, dinsel ve toplumsal hizmetler karşılığında vakıf örgütlerine verilirdi.
Hukuk Terimi Olarak Arazi-i miriye:
devlete ait arazi
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri
Ağavat: Saray hizmetinde kullanılan harem ağaları için kullanılan bir tabirdi. Ağavat, arapça "ağa"nın çoğuludur, ağavatın yerine aynı zamanda "ağayan" da kullanılırdı.
Han/Kervansaray: Orta Çağ'da ticaret yolları üzerinde belirli aralıklarla yapılmış olan konaklama yapıları. Genelde "Han" denilen ve ticari ya da yarı askeri sivil mimarlık örnekleri olan bu yapılar, kent içlerinde de bulunabiliyordu.
Alay İmamı: Alayın birinci taburunun imamına verilen unvandı. Teşrifatta, yani protokolde yüzbaşıya denk gelmekteydi.
Ruznameci: Günlük defterleri kaleme alan kişi. / İnşaat masraflarının günlük hesabını tutan muhasebeci.
Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.
- Genel Türkçe Terimleri Sözlüğü
- Sunuculuk-Televizyonculuk Terimleri Sözlüğü
- Ziraat (Tarım) Terimleri Sözlüğü
- Bisiklet Terimleri Sözlüğü
- Boks Terimleri Sözlüğü
- Eğitim-Öğretim Terimleri Sözlüğü
- Reklamcılık Terimleri Sözlüğü
- Binicilik Terimleri Sözlüğü
- Tekvando Terimleri Sözlüğü
- TERİMLER SÖZLÜĞÜ ANA SAYFA