Manicilik Terimi Hakkında Bilgiler
Arkeoloji Terimi Olarak Manicilik:
M.S. III. yüzyılda, İranlı din reformcusu Mani tarafından kurulan dine verilen ad. Zerdüştçülükteki ikincilliği daha da ileri götürerek, bütün maddi ve bedensel olan şeyleri kötü diye niteleyerek reddetmiştir. Bu dine inananlar bir yanda katı bir cinsel oruç uygulayan seçkin zümre ile öte yandan evlenmelerine ve dünyada kanaatkârlıkla yaşamalarına izin verilen sıradan üyelere ayrılıyorlardı. Manicilik M.S. VI. yüzyılda Hıristiyanlık tarafından ezilmiştir.
Benzer Arkeoloji Terimleri
Lekythos: Uzun veya şişkin gövdeli, dar boyunlu, tek ve halka biçimli kulpu, genellikle zeytinyağı saklamada kullanılan yağ testisi.
Phalanks: Makedon ordusunda sarissa taşıyan hoplit'lerden oluşmuş ağır piyadelere verilen ad.
Architrav: (Epistyle ya da Baştaban) Sütunların üstünde bulunan yatay bölüm.
Vaaz Kürsüsü: Belli gün ve saatlerde imamın vaaz vermek için çıktığı, koltuk ya da küçük balkon şeklindeki bölüm.
Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.
- Ekoloji - Çevre Terimleri Sözlüğü
- Kur’an-ı Kerim Terimleri Sözlüğü
- Trafik ve İlk Yardım Terimleri Sözlüğü
- Satranç Terimleri Sözlüğü
- Tiyatro Terimleri Sözlüğü
- Yöresel-Bölgesel Terimleri Sözlüğü
- Müzik-Dans Terimleri Sözlüğü
- Filateli (Pulculuk) Terimleri Sözlüğü
- Genel Türkçe Terimleri Sözlüğü
- TERİMLER SÖZLÜĞÜ ANA SAYFA