Hak Nedir? Hak Hakkında Kısaca Bilgi

Hak Terimi Hakkında Bilgiler

Tasavvufi-Tasavvuf Terimi Olarak Hak:

Arapça'dır, gerçek anlamına gelir. Allah'ın güzel isimlerindendir (el-Hakk).

Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Hak:

Doğuştan ve sonradan kazanılan insanların hayatının devam ettirebilmeleri için ve toplumsal düzeni sağlamaları amacıyla faydalandıkları her şeydir. Kişiye kanunların ve geleneklerin tanımış olduğu çeşitli yetki, özgürlük ve olanaklar.

Hukuk Terimi Olarak Hak:

Hukuk düzeni tarafından şahıslara tanınmış olan yetkiler, hukuken korunan yarar.

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Hak:

1-Adalet.

2-Adaletin, hukukun getirdiği veya birine ayırdığı şey, kazanç.

3-Geçmiş ve harcanmış emek.

Edebiyat Terimi Olarak Hak:

Tanrı'nın adlarından biridir. Gerçek ve adalet anlamında da kullanılır.

Belediyecilik-Kamu Yönetimi Terimi Olarak Hak:

Hukuken korunan yarar.

Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Hak:

Allah.

Emlak ve Gayrimenkul Terimi Olarak Hak:

Hukukun insanlara tanıdığı, kullanılması hak sahibinin isteğine bağlı bir yetkidir.

Eşya hukuku açısından haklar, ayni haklar ve şahsi haklar olmak üzere ikiye ayrılır. Ayni hak herkese karşı ileri sürülebilen haklardır. Örnek; mülkiyet hakkı. Şahsi hak ise sadece sözleşmenin diğer tarafına karşı ileri sürülebilen haklardır. Örnek; kira hakkı.

Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri

Ab-ı Hayat: Farsça, hayat suyu manasınadır. Bu suyu içenin ölümsüz olacağına inanılır. Aynı manaya gelen başka terimler de vardır : Ab-ı zindegi, ab-ı cavidani, dirilik suyu, bengisu, hayat kaynağı, aynü'l-hayat, nehrül-hayat, ab-ı Hızır, ab-ı iskender. Kur'an'da ab-ı hayata işaret Hızır (a) ve Hz. Musa (a) hikâyesindedir.

Kâbe: Yeryüzünde Allah'a ibadet edilmek üzere inşa edilmiş olunan ilk mâ'bed. Vuslat makamı. Kalbin Hakk'a, sevgiliye, bembeyaz ihram giyerek, yani güzel huylarla süslenmiş olarak yönelmesi. Tasavvuf erbabına göre, iki türlü Ka'be söz konusudur: Birisi Hz. İbrahim'in taştan topraktan yaptığı, çok defalar yıkıldığı halde, tekrar tekrar tamir edilen ve yeniden yapılan maddî Ka'be. İkincisi de, Allah tarafından bina edilen insan gönlü, kalbi.

Rabıta: Arapça, bağlayan, rapteden demektir. Tasavvufi olarak, müridin zihnî planda, tefekkür ve hayal gücünü kullanarak mürşidiyle "beraberlik" halinde olmasını ifade eder. Ruhî terbiye için, bu mânâ beraberliğine ihtiyaç olduğu kaydedilir.

Mutasavvıf: 1. Tasavvuf inançlarını benimseyerek kendini Allah'a adamış kimse, herhangi bir tasavvuf yolunda mertebe katetmiş kişi. 2. Gafletten uzak olarak her an Hakk'ı zikreden, kalbini manevi kirlerden temizleyen ve Allah'tan başka her şeyi gönlünden çıkaran, ruhunu Hakk'kın zikriile süsleyen tasavvuf ehline mutasavvıf denir.