Eğitim Sitesi

Divân Nedir? Divân Hakkında Kısaca Bilgi

Divân Terimi Hakkında Bilgiler

Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimi Olarak Divân:

Şiir söyleyenlerin muhtelif şekillerde yazdıkları manzumelerin bir usulü mahsusa riayet olunarak sıralanmış olanlarına verilen bir isimdir ki yalnız şiir söyleyenlere değil bunları bu suretle derli toplu bir hale getirenlere Divânıvar tâbir edilir. (Dîvân şâiri divân tarzında şiir söyleyenlere de denir.)

 

Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Divan:

1. İslam devletlerinde, hükümdarlara devlet işlerinde yardımcı olması İçin oluşturulan danışma kuruludur.

2. Osmanlı Devleti'nde padişah, sadrazam ve bazı yüksek rütbeli devlet görevlilerinin oluşturduğu meclis ve meclisin toplandığı yer.

3. Yüksek derecedeki yöneticilerin kurdukları bugünkü bakanlar kuruluna benzeyen kuruldur.
"Hz Ömer zamanında İslam Devleti'nin sınırları genişleyince toprakların, gelirlerin, giderlerin vs işlerin kaydedilmesi için divan kurulmuştur."

 

Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Divan:

Padişah ile devlet büyüklerinin bir araya gelerek devlet işlerini görüşmek üzere yaptıkları toplantı.

 

Tarih Terimi Olarak Divan:

Bugünkü Bakanlar Kurulu'nu karşılayan deyim. İslam devletlerinde, hükümdarlara devlet İşlerinde Yardımcı Olması İçin Oluşturulan danışma kuruludur. İlk olarak Abbasiler Devri'nde Sasani Devleti örnek alınarak oluşturulmuştur. Divan örgütünün en gelişmiş modeli Osmanlılar tarafından oluşturulmuştur.

 

Edebiyat Terimi Olarak Divan:

Divan edebiyatında şairlerin belli bir düzene göre şiirlerinin toplandıkları yapıt.

 

Yapı-Dekorasyon Terimi Olarak Divan:

Arkalıksız ve kolçaksız, birkaç kişilik, üzeri ve arkası minderli oturma öğesi, sedir.

 

Sanat Terimi Olarak Divan:

Yüksek düzeydeki devlet adamlarının kurduğu büyük meclis.

 

Siyaset Terimi Olarak Divan:

Yüksek düzeydeki devlet adamlarının kurduğu büyük meclis.

 

    Benzer Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimleri

    Şedde: Eski yazıda üstüne konduğu harfi çift okutturan işaret.

    Şükufe: Mushaflarla yazma kitapların basma çiçek şeklinde yapılan süsleme. Bu süsleme altın üstüne üstübeçle yapılır. Şükûfe, Farsça çiçek demektir.

    Mikleb: Eski ciltlerde alt kapağa sertâb ile bağlanıp, üst kapak ile kitap arasına girerek sayfa kenarlarım koruyan, ucu sivri parça. Sivri uçtan kenara olan uzunluk, kapak eninin yarısına eşittir. Türkçesi karga'dır. Eski Türk ciltlerinde mıklebin üst ve iç tarafı da cilt kapağı kadar süslüdür, iç yüzlerde görülen katı'a süslemelere mikleb içinde de rastlanılan. Mikleb, okuma sırasında, kalınan, sayfayı göstermek için de kullanılır.

    Hilye: Peygamberin vasıflarını ve Allah'ın adlarını ihtiva eden yazılar. Kâğıda yazılarak mukavvaya yapıştırılırdı. Levhanın ortasına bir daire yapılır, sülüsle oklu besmele, yuvarlak olarak ve besmelenin sağından başlayarak Ebu Bekir, Ömer, Osman, Ali isimleri ile göbek adı verilen dairenin orta kısmına nesihle Peygamberin vasıfları yazılır. Etek adındaki alt kısımda ise âyet ye hilye-i şerifenin devamı ile yazanın adı kaydedilir. Sağ ye solunda Peygamberin torunları Hasan ve Hüseyin'in adı yazılıdır.

    Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.

    Online Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimleri Sözlüğü