Yer kabuğunun içinde metan, etan gibi çeşitli hidrokarbonlardan oluşan yanıcı gaz.
Online Biyoloji Terimleri Sözlüğü
Belirli bir işi yapmak üzere özelleşmiş hücreler topluluğu. Örnek : Kemik doku, kas doku.
Bitkilerden elde edilen parçalardan, özel besi ortamlarında yeni bitkilerin üretilmesi yöntemine doku kültürü denir.
Kalp, damarlar ve kanın taşıma görevi yapmak üzere oluşturdukları sisteme dolaşım sistemi denir.
Uzun kafalı. Eni boyunun %75'inden az olan bir kafatası biçimidir.
Bir protein içerisinde bulunan ve kendine ait bir fonksiyona sahip bölüm. Tek bir protein içindeki domain bölümleri, hep birlikte proteinin total fonksiyonunu belirler.
Baskın gen. Bulunduğu canlıda, taşıdığı özelliği oluşturabilen gene denir.
Aynı kalıtsal karakterle ilgili, farklı aleller bir araya geldiğinde, etkisini canlının dış görünüşünde ortaya çıkaran gene dominant (başat, baskın) gen denir.
Suyun, soğuyunca katılaşmasıdır. Soğuk havalarda göl gibi durgun su kütlelerinin yüzeyleri donar. Buzun yoğunluğu suyun yoğunluğundan düşük olduğunda buz su üzerinde kalır ve buz tabakasının altının donması önlenmiş olur. Bu sayede soğuk havalarda buzun alt tabakası 4 derece olur ve canlılar soğuk zamanı zarar görmeden geçirebilirler.
Bazı bitkilerin tohumları, kışı kar altında, soğukta geçirir. Büyüme ve gelişmenin askıya alındığı metabolik hızın çok düşük olduğu durgunluk hâline dormansi denir. Tohumlarda da kışın dormansi durumu görülmektedir.
Sırtsal yüzey. Sırt kısmı.
Sırttan bağlı. Flamentin antere sırt kısmından bağlı olması.
Karbon zincirlerinde bir veya daha fazla çift bağ bulunur.
Karbon zincirinde çift bağ bulunmayan yağ asitleridir.
1. Eşeyli üreyen bazı canlılarda ve özellikle bitkilerde, çok hücreli haploit ve diploit evrelerin birbirini izlemesi.
2. Döl değişimi, eşeyli ve eşeysiz üremenin birbirini takip ettiği üreme döngüsü.
3. (Yun. meta=sonra, Yun. genesis = soy,): Metagenez. Eşeysiz döl ile eşeyli dölün birbirinin arkasından gelmesi biçiminde olan bir tip döl değişimi.
Eşeyli ve eşeysiz üremenin birbirini takip ettiği üreme sistemi, döl almaşı, metagenez.
1- Dişi hayvanlarda yumurta ya da yavrunun geliştiği, yumurta kanalının genişlemiş bölgesi.
2- Uterus. Dişi üreme sisteminde, fetusu doğuma kadar beslemek ve barındırmakla görevli kas yapısında bir organdır.
Erkek üreme hücresi (sperm) ile dişi üreme hücresi (yumurta) nın birleşip - kaynaşmasına, oluşan zigotun gelişmeye başlamasına döllenme denir. Fertilizasyon.
Spermlerin yumurtayla birleştiği ve zigotu oluşturduğu tüp.
DPN (Difosfopiridin nükleotid)
Aynı zamanda NAD (Nikotin Adenin Dinükleotid) de denir. Birçok reaksiyonda bir hidrojen alıcısı ya da vericisi olarak iş gören bir koenzim.