Arâzi-i mîrîye Nedir? Arâzi-i mîrîye Hakkında Kısaca Bilgi

Arâzi-i mîrîye Terimi Hakkında Bilgiler

Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Arâzi-i mîrîye:

Mîrî yani devlete ait topraklar, arazi-i emiriyye

Tarih Terimi Olarak Arazi-i Miriye:

Osmanlı Devleti'nde 1858 yayın tarihli Arazi Kanunnamesi'ne göre, mülkiyeti Allah adına devlete, kullanım hakkı ise kişilere ait olan topraklardır. Bu topraklardan sağlanan yıllık vergi gelirleriyle kiraları ya, devlet işleri ve görevleri karşılığında kişilere ya da, eğitsel, dinsel ve toplumsal hizmetler karşılığında vakıf örgütlerine verilirdi.

Hukuk Terimi Olarak Arazi-i miriye:

devlete ait arazi

Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri

Mezhep: Bir dinin görüş ve anlayış ayrılıkları nedeniyle ortaya çıkan kollardan her biri.

Tabhane: Osmanlı imparatorluğunda Misafirhane. Dinî yapıların bir bölümü olup, özellikle gezici dervişlerin misafir edildiği yapılara denir. Tabhane, Erken Osmanlı mimarlığında cami yapılarıyla organik bütünlük içerisinde inşa edildiği için Tabhaneli Cami, Zaviyeli Cami veya Ters T Planlı Cami gibi adlandırmalarla farklı bir tipoloji doğmuştur. Tabhaneli Camilerin ilk örneklerinde Tabhane mekânları asıl ibadet mekânlarından olabildiğince bağımsız ve dışarıya açılabilen müstakil mekânlar halindeyken zamanla bağımsızlıklarını kaybetmiş ve asıl ibadet mekânının bir devamı olarak cami bütünlüğüne katılmıştır.

Zinhar: Asla.

Kaldırımcı: Yol yapımından sorumlu olan esnaf. İşlerini genellikle götürü usülde yaparlar ve kullandıkları taşların temin edilmesini ve taşların kesim işlerinide kendileri yaparlardı.