Diş çürümelerini önlemek üzere azı dişlerinin üzerindeki girinti ve çıkıntılara uygulanan dolgulardır. Bu işlemle diş fırçası ile kolayca temizlenebilen sığ yüzeyler oluşturulur. Fissür Örtücüler.
Online Ağız ve Diş Sağlığı Terimleri Sözlüğü
Kullanılan sedatif ilaçlarla hastanın tüm reflekslerinin korunarak, derinliği kontrollü olarak ayarlanabilen uyku halidir.
Dişlerin köklerinde bulunan ve dişlerin çene kemiğine tutunmasını sağlayan, dişteki en yumuşak yapıdır.
Ağzın üst tarafındaki kemikli bölüm, damak.
Dişin, diş boyuna doğru olan yüzeyini ifade eder.
Dil üzerindeki papillaların büyümesi.
Cansızlaşan diş eti dokusunun canlı dokudan soyularak ayrılmasıdır. Soyulma.
Damağın arka tarafındaki yumuşak bölge. Yumuşak damak.
Diş eti çizgisinin altındaki, dişi çevreleyen hendek şeklindeki bölge.
Gingiva ile diş arasındaki hendeğe benzeyen açıklık. 1-3 mm bir derinliğe ulaşır.
Diş ve diş etinin birleştiği bölge (salgılı bir zarla çevrelenmiştir).
Diş eti çizgisinin üzerindeki bölge. Diş etinin dış yüzeyi.
Bebek dişleri.
Bebeklerin ilk çıkan dişleri. Bebeklik ve çocuklukta sahip olunan 20 adet diş.
İki ya da daha fazla sayıda dişi, daha güçlü tek bir yapı haline getirmek için birleştirmek.
Alt ya da üstteki tüm dişlerin yerine kullanılan çıkarılabilir protez.
Diş taşı olarak da bilinir; bakteri plağının ağızda kireçlenerek oluşturduğu sert yapışkan madde. Dişe yapışan, bakteri ve mineraller içeren sert birikim.
Genellikle diş eti çizgisinin üzerindeki dişlerden plakların ve calculus'un temizlenmesi.
Çene eklemini oluşturan bölge.
Alt çeneyi kafa tasına bağlayan eklem.