Eğitim Sitesi

Zor Geliyor Şiiri

Zor Geliyor

Sevmek… Zor geliyor! . .

Üzmeye hakkım yok kimseyi!

Sen anlamayacaksın bu cümleyi,

Çözemeyeceksin belki;

Tıpkı beni anlayamadığın, çözemediğin gibi!

“Bencilin teki” oluyorum yavaş yavaş gözünde,

Sana bekle, sabret demeye de yok yüzüm…

Çaresiz misin? Dayanamıyor musun ?

Beni neden hiç düşünmüyorsun?!

Gün geçtikçe birilerinin canını yaktığımı bilmek

Kolay mı ?

Bu kalp yoruldu artık, bu beden yıldı

İçimdeki sonsuzluk tükendiii !

Yeter artık ızdırabın…

Sana döndüğümde yine acı çektirmeyeceğime

Bir inansam… Tek saniye durmam !

Senden sadece şunu isteyeceğim

Benim aşkımı benden dilenme,

Allah’tan dile…

Bütün kalbinle…

Tuğçe BAŞOL Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Tuğçe BAŞOL Şiirleri:

Böyle İmkansızsın

Hangi şiirim anlatabildi ki duygularımı

Gözyaşlarım kadar gerçekçi?

Hangi şarkı karşılayabildi

Hıçkırıklarımın samimiyetini?

Ve hangi gülen yüzüm sulu gözlerim gibi

Seni ne kadar sevdiğime ikna edebildi?

Asıl şimdi soruyorum!

Hangi gözyaşı seni bana getirebildi ki…

Gör! İşte böyle imkansızsın!


Tuğçe BAŞOL

Geçmişin İzi

Bembeyaz açılan sayfaLarıma her gün yeni bir nokta yapıyorlar…

Kağıtlarım kararıyor yeniden

KurtuLamıyorum geçmişimden…

Kağıdı söküp atmak kolay geliyor aslında…

Ama ben atamıyorum, kıyamıyorum kimseye…

O noktaları silmeye çalışıp devam etmek istiyorum

Ama olmuyor…

Aklıyorum paklıyorum kendimi

Ama yine olmuyor…

Hergün başka bir yerden çıkıveriyor karşıma kandığım oyun !

Her yeni günümde huzurla kalkmama engel oluyor!..

Yeni aşkıma, yeni sevgime alet oluyor.

Yanımda olmasa bile hayatıma karışmaya devam ediyor.

Ortadaki suçlu ben miyim ?

Sadece inanmak mıydı suçum…

Bunun cezasını mı ödüyorum ?

Bilmiyorum…

Ve ben noktaları siLmeye calışıp,

Dileğimi bile tutmaya fırsat verilmeden

Mumları üflemeye devam ediyorum…


Tuğçe BAŞOL

Zor Geliyor

Sevmek… Zor geliyor! . .

Üzmeye hakkım yok kimseyi!

Sen anlamayacaksın bu cümleyi,

Çözemeyeceksin belki;

Tıpkı beni anlayamadığın, çözemediğin gibi!

“Bencilin teki” oluyorum yavaş yavaş gözünde,

Sana bekle, sabret demeye de yok yüzüm…

Çaresiz misin? Dayanamıyor musun ?

Beni neden hiç düşünmüyorsun?!

Gün geçtikçe birilerinin canını yaktığımı bilmek

Kolay mı ?

Bu kalp yoruldu artık, bu beden yıldı

İçimdeki sonsuzluk tükendiii !

Yeter artık ızdırabın…

Sana döndüğümde yine acı çektirmeyeceğime

Bir inansam… Tek saniye durmam !

Senden sadece şunu isteyeceğim

Benim aşkımı benden dilenme,

Allah’tan dile…

Bütün kalbinle…


Tuğçe BAŞOL

Zor Geliyor Şiiri