Yüreğine Akacak Şiiri

Sarmaşık

Sularda kendinde göründü.
Sarmaşık.
Geceyi sevdiler.
Yalnızlığı oturan.
Bakan çiçeği.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Hangi?

Kül tablasına uzattığın
parmaklarını
gösteriyorsun
dumanların arkasından.

Sen nerede duruyorsun?
Hangi ardına bakıyorsun?

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 57

Uzaklaştırırlar
Kimi anne babalar.
Çocuklarını tezgahtan uzaklaştırırlar.
Oyuncak almamak için.

Almış Gidiyor
Bir kaşıntıdır.
Almış gidiyor.
Sular seller gibi.

Gün Gelir
Gün gelir.
Çakallar.
Çalanlar.
Çiyanlar da.
Giderler.

Elbet Doğacak
Elbet gelecek.
Sayılı günler.
Devrimle.

Ağaracak.
Saçlarında bulutların.
Geceler yine.

Doğacak güneşinden.
Alnının.
Beyaz çatısında.

Günler.
Sesler.
Çocukluk denilen.

Deprem
Deprem gibi geldi.
İki bin yirmi.

Hırsızlar
Çaldınız pazar tezgahımı.
Tahta mı.

Yatak
Kabus
ve
korku
dolu
yüklü
yatak

İnanarak
Çağlardan gelen.
Koşan çocuklar.
Gülen yüzleriyle.
İnanan yürekleriyle.
Düzensizliğin içinde.
Düzeni diriltecekler.
Yeniden ayağa kaldıracaklar.

Kaşıntılar Sokakları
Kaşıntı gelir.
Kaşırsın.
Oradan çıkar.
Oradan çıkar.
Oradan çıkar.
Oradan çıkar.
Kaşınırsın.

Öf
Öf iğneler gibi.
İğne sokar gibi.
Kaşıntıdan bıktım.

Dualar
Dualar, dualar, dualar, dualar, dualar...
Kurtarsın...
İnsanlığı...
İlletlerden...

Dua
Her yerimiz kaşınıyorken.
Allah'tan geçirmesini bekliyoruz.
Kulları için.
Rabbe dua.

Geçse
Rahatlasam.
Geçse kaşıntım.
Dünyalar benim olurdu.

Ne Güzel Dünya
Ne güzel dünya.
Hem bağır.
Hem temize çek kendini.

Her Gün
Her gün
beş yüz
kazanmayı
nasip
etsin
rabbim.

Önümden
Önümden geç.
Birde selam verme.
Yazık sana.

Önemsemeyen
Para için insanın ötelendiği bir düzendir.
Bunların yarattığı.
İnsanı önemsemeyen.
Parasal düzen.

İnşallah
İnşallah.
Dükkan.
Açarım.

Verme
Aklınla yol verme.
Aklını yol verme.

Sarmadı
Kaybolmuş akşamın hüznü başucumda.
Gölgeler etrafı sarmadı.
Aydınlık sokakların ayrılıklara uzak. Durduğu.
Gözler, sesler, güller.

Git
Çağırma gözlerimi.
Sevgimi.
Gülü.
Taşı.
Geceyi.

Çağırma.
Kuşları.
Git.
Gözleri.
Sesten.
Işıklara.

Soracağız
Bizim gibi insanlara gidip.
Gazeteye abone olmayı isteyip istemediklerini soracağız.

Amma Zor
Ayrı düşmek insanlardan.
Amma zor Allahım.

Barış Olsun
Silahlar.
Olmasın.
Barış olsun.
Dünyada.

Deldi
Aynayı deldi.
Güneş yığınları altında.

Seviyorum
Ressam olamadım.
Resmi seviyorum.

Git
Git başımdan.
Kölen değilim.

Düşünüyordum
Düşünüyordum.
Nasıl abone toplayacağım diye.

İnşallah
İnşallah sigortamı yatıracak yerde bulurum.

Para Yüzünden
Her şey para yüzünden.
Fakir insanlığın çektiği.

Ne Kadarda
Kirlerle yoğrulan bir yaşam.
Ne kadarda zor.

Zor.

Ağla
Ağla.
İstediğin kadar.
İstediğimiz kadar.

Bozuk
Onların şerefi bozuk.
Onlar tezgah çalarlar.
Düşünmezler yiyeceğin ekmeği.

İsteyecek mi?
İnsanlar alacak mı bakalım?
İsteyecek mi?

Düşürüldük
Düştük bir gazetenin derdine.
Düştük bir gecenin derdine.
Düşürüldük.

Diyen
Kendime güveniyorum.
Diyen devrimci.

Bugün Sıfır Şu An
Bugün sıfır şu an iş.
Yazmak istedim.

Halk
Sen niye kendi aklınla yol vermeye çalışıyorsun insana.
Halk var.

Attın
Sen beni ateşe attın.
Yaktın hocam.
Gönül kuşa uçma der mi?

Sarsın
Dalgalansın emekler.
Boydan boya.
Sarsın her yanı.
Güneş eller.

Ölmedi Daha
Şafaklar.
Ölmedi daha.

Yükselir
İşçilerin hayatın derinlerden gelir, dalgalarından yükselir.
Göğüs veren.
Vücutları.

Islak
Ellerin.
Sulanan yerlerin.
Sulardan.
Islak.
Geceleri.

Abone Yap
Abone yap.
Abone.
Gazeteye abone yap.

Seyirlerde
Bulutlarca kaldın.
Seyirlerde.

Kalıyor
Gerçek iyiliğe gelince.
Kimileri suskun kalıyor.

Ağla Hocam
Ağla hocam.
Ağla.
Güneşi gör.
Hecede.

İnsanlardır
Bir insanı deli edecek olan.
Yine insanlardır.

Tanıyamadıkları İçin
Tanıyamadıkları için.
Bir insanı.
Baskıyla.
Deli eder.
İnsanların kimileri.

Yandın
Yıktın.
Yaktın sözlerini.
Yanan günlerin peşindesin.

Kuruyan
Gül kurudu.
Mehtap sessizlikle imtihandan döndü.

Patron Ne de Olsa
Büyümeye gider.
Patron.
İşçiyi.
Düşünmez.
O vakit.
Denetime giriyoruz der.
Seni çıkaracağız.
Patron ne de olsa.

Halk
Ah yalın alışmışlık.
İyimser duygular gibi.
Yaşayan.
Halk.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN