Eğitim Sitesi

Yunus Emre Şiiri

Yunus Emre

'nefestir seni yola koyan ,

yolda kalır nefsine uyan' der.

her vuslatı sevgi sayan,

hislerle yola çıkan var.



hisler iki kelime olsa

kalbe giden tek yolsa

yolda bir bekçi varsa

'nereye gidiyorsun' diye sorarsa eğer

YUNUS EMRE'ye der.



o zaman açılır tüm kapılar

Yunus Emre'ye giden yollar

onun gibi olmak vardı şimdi

kuşlar uçmaz akşam ila ikindi



tarihin en değerli şairidir

yazdıklarıysa içinden geçendir

kitapları sadece,

ayna olmuştur ona.

İsimsiz Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer İsimsiz Şiirleri:

Benim Yetim Kardeşim

Onunda bir yurdu vardı
Caniler bozguna uğratmadan önce
Onunda bir yuvası vardı
Ailesi vurulmadan önce

Ana kokusu nedir bilmezdi
Yetim kalmıştı çocuk yaşında
Onunda gözünden akan yaş
Korkuyla doluydu...

Oda bir çocuktu
Yetim kalmadan önce
O da bir çocuktu
Silahla tanışmadan önce

İsimsiz

Çocukluk Aşkım

Tüm hayallerim

Geçen yıllarımsın

Bir umutla bekledim

Çocukluk aşkımı



Benimki karşılıksız aşktı

Biliyordum imkansızdı

Benim sana kavuşmam

Çocukluk aşkım



Olsun be gülüm

Mutlu olmanada razıyım

Benimle olmasanda

Çocukluk aşkım



Yıllar geçti sensiz

Senin aşkın bende

Sonsuz bir kuyu oldu

Çocukluk aşkım



Aşkı sensiz tattım ben

Karşılığı olmayan aşkı

Sevdayı kalbime kazıdım

Çocukluk aşkım



Bugün çok mutlu oldum

Aşkı yeniden yaşadım

Oda beni seviyormuş anladım

Ölsemde senin uğruna

Vazgeçmem senden

Çocukluk AŞKIM


İsimsiz

Bır Kitap Aç

Bir kitap aç

Mutluluğu yazsın Her bir satırında, bir birini aldatanları değil,

Sadakati yazsın, gerçek aşkı yazsın her bir satırında.

Belki karşılaşırız o kitabın satırlarında

Birbirimizden habersiz dünyanın en güzel karşılaşmasi olur

Bihter yengeler değil, gerçek yengeler olsun satırlarında.

Bir kitap aç, sana umut vaat etsin.

Bir kitap aç, öyle bir kitap olsun ki o kitap,

silahlar olmasın içinde, her bir satiri aşkı anlatsın,

barışı, yardımlaşmayı anlatsın her bir satiri.

Biz olalım satırlarında, sen ben değil sadece biz

İsimsiz

Yunus Emre Şiiri