Yüksek Semalar Şiiri

Ahmet Alptekin Şiirin tamammı 15 kıtadır 2005-02-16

Ahlat

Sırtını verdin Süphan ve Nemrut a

Yüzün Van Gölü ne dönüktür Ahlat

Bakışın uzamış karşı ufukta

Ateşin körelmiş sönüktür Ahlat.



Ne hallere geldin neyin uğruna,

Kara bir hançer sokulmuş bağrına,

Kulak verenin yok artık çağrına,

Ağacın kesilmiş, güdüktür Ahlat.



Yıllardır hep kendinden bildiklerin,

Eşim, dostum, yandaşım dediklerin,

Dost diye koynunda beslediklerin,

İliğini emer sülüktür Ahlat.



Tan yeri ağarırken bu sabahtan,

Kem gözleri gördüm dikilmiş tahtan,

İyilik mi düşer sanırsın bahtan,

Yetişen mahsulün çürüktür Ahlat.



Velhasıl dünyada düşmanın çokmuş,

Geçmişe hasretin içini yakmış,

Külün karıştıran çomaklar sokmuş,

Üstüne gelenler körüktür Ahlat.

Ahmet ALPTEKİN

Pınar

Pınar, içimde bir pınardır durmadan kaynar,

Pınar, çocukça yatağında taşlarla oynar.



Pınar, alçak gönüllüdür göklere yükselir,

Pınar, bize meyillidir durmaz yine gelir.



Pınar, yalnız koca çınarla konuşur kışlar,

Pınar, kabarır gürül gürül akmaya başlar.



Pınar, bir başına terk eder yüce doruğu,

Pınar, koşarak nehirlerde alır soluğu.



Pınar, bağrı yanıkların tek serinliğidir,

Pınar, ufka bakanların son derinliğidir.



Pınar, kıvrılır taşlar, çiçekler arasından,

Pınar, hayat bulur dünyada aşk yarasından.



Pınar, gizlenen sevgilinin göz yaşlarıdır,

Pınar, şelaleden dökülen tel saçlarıdır.



Pınar, yanıp tutuşan yürekleri söndürür,

Pınar, kin ve nefreti hep sevgiye döndürür.



Pınar, bu dünya var oldukça kaynayacak,

Pınar, kaynağını gönül dağından alacak.



Ahmet Alptekin

Bakü Türk İlköğretim Okulu/ Azerbaycan

Ahmet ALPTEKİN

Köylüm

Bir tarhana çorbasına şükreder,

Allah devlete zeval vermesin der,

Fedakârlığı hep kendisi eder,

Devlete bağlı olur benim köylüm.



Ona gelene kadar nimet kalmaz,

Külfetten kaçsa yine kurtulamaz,

Hakkını dahi doğru dürüst alamaz,

Nedense garip olur benim köylüm.



Ver derler elindekini hep verir,

Gel derler, kalkıp koşa koşa gelir,

Asildir, kadir kıymet nedir bilir,

Konuşmaz sessiz olur benim köylüm.



Kendisi garip, garipleri korur,

Derki: İnancımız böyle buyurur,

Ekmeğini böler, açı doyurur,

Gözü tok, cömert olur benim köylüm.



Büyük bir aşkla sever vatanın,

Bu uğurda korkmaz verir canını,

Gerekirse o mübarek kanını,

Döker, imanlı olur benim köylüm.



Gelin beyler köylümü hor görmeyin,

Efendiniz o, sakın zulmetmeyin,

Bunlar birşeyden anlamaz demeyin,

Kızarsa kötü olur benim köylüm

Ahmet ALPTEKİN