Yokluğunda
Üşüyorum yokluğunda odam zifiri karanlık
ellerim bedenim hasret kalmış sana
titriyor bütün benliğim yokluğunda
İstanbul beyaza bürünmüş
tıpkı kalbin gibi
bir onlar güzel görünüyor gözüme.
sessizlik bürünmüş içimize
konuşmaz olmuş diller
biter mi bu günler geçer mi
bize yine yaz gelir aydınlık olur mu
güneş bizim için yine doğar mı sevdiğim
ben kışın ortasında bile nefesinle olsa ısınır mıyım
ah yarim sen gittiğin günden beri
ben hiç ısınmak nedir bilmedim bilemedim
yokluğunda ben hiç gülmedim...
YAZAN YAREN
Yaren (1) Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Annem
Annem bir bilsen nasıl özledim seni
sıcak kollarına hasretim annem
bir görsen halimi çok yoruldum usandım annem
iki yüzlülüğü dost görünüp sırtımdan vuranları
kalleşin alasını yaşadı kızın annem
bıraktın bir başıma gurbet ellerde
leş kargalarının içinde ne yaparım
sensiz kimsesiz bir başıma annem
yoruldum annem çok yoruldum
yokluğunda kördüğüm oldum
ah olsan yanımda
gücüme güç katsan
halen küçük kızınmış gibi saçımı okşasan
masal anlatıp uyutsan
kışın ortasında ben hiç üşümesem annem
hergün resmine bakar ağlar dururum
hayalin odamda avunurum
saatin yelkovanı akrebin sesiyle irkilir
benliğim dört duvar arasında kaybolurum...
yazan yaren
Yaren (1)
Yine Karanlık Geceler
En çokta geceler yakar canımı,
Dört duvar konuşur yalnızlığımda,
yastığında kokundur geriye kalan.
loş ışıklar vurur camdan içeriye
yıldızlar ve aydır eşlik eden karanlık odama.
hiç bir ışık vermez senin kadar yarınlarıma.
Yaren (1)
Üzülmeyeceğim
gideceğini bile bile sevdim seni.
unutacağını bile bile kördüğüm oldu kalbim kalbine
ahh sevgili kim sevebilir benim kadar seni
kim ilmek ilmek içine çeker nefesini
kim dönmeyecek birinin yolunu gözler ki
ben bekledim seni
dönmeyeceğini bile bile
her gün papatya parkında beklerim seni
ömrümce beklerim karanlıkta yolunu...
yazan yaren
Yaren (1)
