Yaz Duvarlara
Yaralarım var sayısını unuttuğum
Bir gül kadar taze dikeni kadar acı
Yersiz yurtsuz ruhum bulamaz özünü
Kıldan ince yolları geçtim yoruldum
Külümü savurmuş günümü rezil etmiş dünya
Kırılan kalpten daha perişan halim
Dostu bıraktım insana ihtiyacım var
Oklarını topladım bende ki senin
Ve hiç sana benzemiyor bende ki sen
Acıma katık olmuş hüzünlü düşlerim
Bu yüzden hep düz yolda düşüşlerim
Anladım yakacak seni,bana gidişlerim
Yaz duvarlara ne çok sevdiğini beni
Bil ki demiri eritti sana gelirken özlemim
Kalbime gelmiyor artık bir damla huzur
Yolumuzda sonumuzda deli karanlıklar
Sonunu bilmek ne acı güzel başlayan hikayenin
Ne kötü gelenin gideni aratacağı gerçeği
İnsanda para gibi geçmeyecek
Tutmayacak sahte gerçeğinin yerini...
ÖMER TAŞKIRAN
Ömer TAŞKIRAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Umut Günleri
Ölçtü biçti kalemim hudutsuz vezinleri
Şiirlerde hedef aldı gafil rezilleri
Bu yürek çok düştü ama hiç ezilmedi
Dünyanın bitmeyince güzleri gönül hüzünlenir
Her buruk şiirde akla masumun yüzü gelir
Bu manayla canlanın zulme alışmayın
Ömürler batakta her karışta bir mayın
Aşılayın savaşmayı değil barışmayı
Batılı kat etmeyin doğruluğu karışlayın
Refahın gülistanı döndü sahra çölüne
Hasret kaldı baharlar o eşsiz güllerine
Sessiz çığlıklar zalimin kondu ellerine
Umut günleri döndü keder günlerine
Kundaklandı hayaller yıkıldı tüm kaleler
Saklandı hileler yasaklandı hak yola seferler
Şeytanlaşmış beyinler garibana sapladı mızrağı
Sanki nuh tufanı su altında kaldı edep dağı
Müslüman artık bağır sapmışları yola çağır
Tevhidi haykır duysun kulakları doğruya sağır
Ziyan olmuş gönlümüz isyan etmişiz Rabbe
Düşmüşüz ne acı gaflete gaddarlık üşüşmüş kalbe
Yakmışız yıkmışız hayatları umutları
Gökyüzünü kaplamış bedbahtlık bulutları
Uyalım Kuran'a uyanalım rüyadan
Farksızdır dünya boş bir hülyadan
Yaklaş niyaza uzaklaş riyadan
Tutunamazsın imana koparsan hayadan
Müminler gerçeği fark etmeli cenneti hak etmeli
Nefisler dize gelmeli kötülük yürekleri terk etmeli
Bu zulüm cana tak etmeli zalimin kıyımı bitmeli
Huzur kederi tüketmeli Müslüman Avrupa'yı titretmeli...
ÖMER TAŞKIRAN
Ömer TAŞKIRAN
Sığınaksız
Sabahlarım kanayan bir yara
Geceler unutturur herşeyi
Kurtuluşla yüreğimde ara
Ölüm sana dokunuş değneği
İçimden bir ses umuda giden
Ağzımda bir deniz dilim gemi
Birşey var ki beni ona iten
Bedenim asker ruhumsa deli
Yollar kalmamış hepsinde deprem
Bir anda kalpler taş kesilmiş
Eskiden toprağa olan merhem
Kökünden yağmur toprağı silmiş
Gök kızıllığa bürünmüş bugün
Her bulutta büyük bir derinlik
Sanki yağmurlarda var bir düğün
Yapraklar giymiş saydam gelinlik
Ağaçlar eğilmiş kökleri çıkmış
İnsan süt emmiş anneden helal
Dünya bir hiçmiş huzur kalmamış
Artık toprakta gökte ki hilal
Görmedi göz selama icabet
Öcünü alır ama hep haksız
Garipte olmadı hiç selamet
O da hayatında sığınaksız...
ÖMER TAŞKIRAN
Ömer TAŞKIRAN
Pranga
Ve karardı hayrın bize görünen yüzü
Unutmaya değmeyecekler hatırımda birikti
Zerrelerim gül gibi soldu umut dalında
Böylece tutunamamayı öğrendi benlik
Celladımdı kibre hapsolmuş nefsim
Yangınımdı yaşların değer kazandığı gözler
Gönüldü acılara ayaklanma komutunu veren
Gömüldü derken zuhuruyla tanıdım asırlık hakikati
Güvendiklerim sövdü canıma pranga olmuş davamı
Derdine kapılmışken istikbaldeki bitkin halimin
Bir de zamanımı çaldı insanlar zamanlı zamansız
Güneş doğmadan karışacağım yolumun rotasızlığına
Yürüyeceğim bir daha üzülmemek ümidiyle
Sanma hayat senin de canın yanmayacak
Zehrini tattıracak insanlar sana telaşlanma
Yarı yolda kalmışlığın hüznüyle pir yürüyeceğim
Gölgem acıtmayacak güneşin uğrak yerlerini
Bu diyarda varlığım hacmini korudukça
Ne bana ne onlara gülmeyecek vuslat...
ÖMER TAŞKIRAN
Ömer TAŞKIRAN
