Yaşıyorsun Bu Hayatı
Çekilen her çileye inat,
Sesin ile yankılandı kainat.
Sonsuzluğa açmışken kanat,
Sen, yaşıyorsun bu hayatı.
***Her şey boş, her şey dalavere!
***Dil yarasına yokmuş çare:
***Ne borcun var ki kadere?
***Yaşıyorsun, sen bu hayatı.
Bir dilbere kul olmuşsun!
Ta yürekten vurulmuşun:
Dalgalanıp, durulmuşun;
Sen, yaşıyorsun bu hayatı.
***Yarın gayip, bir ahir zaman!
***Kafa o biçim, duman-duman:
***Ömür dediğin nedir ki aman;
***Yaşıyorsun, sen bu hayatı.
Hayat kurşun, kışın ayazında!
Sevda göçmen kuşun kanadında:
Ömrünün bu son baharında;
Sen, yaşıyorsun bu hayatı.
***Alem buysa kral sensin!
***Boşu gönder, dolu gelsin:
***Boş ver kıymet bilmez bilmesin;
***Yaşıyorsun, sen bu hayatı.
Hanifi OKYAY 15.08.2019 15:30
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ey Yolcu
Nedir bu acele ve de bu telaşın!
Nerden gelip nereye gidersin yolcu?
Şimşekler çakıyor gözünde hiddetden;
Kim ne vefa bulmuş ki şiddetden?
Gün akşama'a döndü, vakit çok geç!
Her ne olduysa oldu, gel bu davandan vaz geç.
Gamı efkarını paylaşalım, gönülden azar-azar:
Dost meclisinde kuralım da bir pazar.
Kalmaz dünya malı kimseye, gelmiştin üryan!
Senin olmayan mal için kavga akıllara ziyan.
Bir sevda ise, olmalı aşk Rahman adına!
Ancak o zaman varırsın aşkın tadına.
Gel bu hırsını dökelim, derin ummana!
Salmayalım kin ve nefreti, gelecek zamana.
Gönüller bir olsun, bahçesi lale-yi zar!
Aç kapılarını girsin gönlüne bir bergüzar.
Ancak o zaman, ruhun bulur mest-i alemi!
Rahman: Değiştirir belki, kaderi yazan kalemi.
Aç gözlerini, perdeleri kaldır aradan:
Bak da gör senin için, neler yaratmış yaradan.
Sanma ki! Derdi gamı yok da, öğüt verir kul Okyay!
Neler geldi geçti, başından: Vay anam vay.
Hanifi OKYAY 26.02.2019 / 14:16
Hanifi OKYAY
Geri Dönüşü Yok
Geri dönüşü yok geçen yılların!
Hayat gibi, can gibi, ömür gibi.
Uçup giden sözlerin ne anlamı var?
Su üstüne, yazılan yazılar gibi.
Zavallı bedenim, artık yorgun!
Garip gönlüm bil ki, aşkına vurgun.
Ne kimseye kırgınım ne de dargın;
Semaya yücelmiş kullar gibi.
Rüyaya dalıp hayalle kalktığım zaman!
Hüsranla kederle, geçip gider zaman.
Yüreğine özlem ateşi düştüğü zaman;
Alev-alev yanarsın, aslı han gibi.
Bilmezsin kim dost, kim düşman!
Tuttuğun eller olur, sırtından vura
Hayal olur bir gün aşkın sevdan;
Sanki geçen yıllar, yaşanmamış gibi.
Hanifi OKYAY 12.11.1983 / Erzurum/ karskapı
Hanifi OKYAY
Sen Yoksun Diye
Ay karanlık geceler ise ıssız
Yıldızlar parlamıyor duyarsız
Seneler ise bir o kadar insafsız
Bir tanem sen yoksun diye.
Baharlar göstermiyor yüzünü
Kırlar takınmıyor o şen süsünü
Gökdeki bulutlar bile hüzünlü
Bir tanem sen yoksun diye.
Ne gelen var ne de kapımı çalan
Hiç kalmadı halimden anlayan
Tütmüyor ocağım halim perişan
Bir tanem sen yoksun diye.
Uzadıkca uzuyor, bitmiyor geceler
Koşarcasına gitmiyor artık seneler
Boğazımda düğümleniyor heceler
Bir tanem, inan ki sen yoksun diye
Kul okyay derin bir rüya da kaldı
Bel ki bir gün dönersin sandı
Her gelen bir şey deyip kandırdı
Bir tanem sen yoksun diye.
Hanifi OKYAY 27.11.2017 / 20:14
Hanifi OKYAY
