Eğitim Sitesi

Yaşamak Şiiri

Yaşamak

Mızrap, değmese tele

Bülbül, gitmese güle

Sevda ,gelmese dile

İşkencedir yaşamak.



Değerse mızrap, tele

Giderse bülbül, güle

Gelirse sevda ,dile

Eğlencedir yaşamak…

Abdulkadir Nur GÖRDÜK Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Abdulkadir Nur GÖRDÜK Şiirleri:

Gecelerin Şahidi Yalnızlık

Gözlerinden akan yaşı kâğıda dizen,

Upuzun gecelerin yorgun şahidi.

Hüzünlü akşamların karanlığından,

Dönülmez akşamın ufkuna,

Geç vakitte ulaşan yaralı adam.

Neden akşamlara yazılır ki bu kadar şiir.

Korkulur mu gece denen nesneden.

Sakladığı manzarayı,

Görmeyi bilenlere gösteren,

Kapkara ve uçsuz tünelden.

Neden hep karanlıkta,

Ve de yalnız düşünür şair.

Düşünmez kendinden başka acısı olanları.

Yoksa başka içlerin acısı mı yazdığı,

Asırlardır akşamlara,

Akşamlarda yazılan,

Soğuk ve yalnızlığın o bitmeyen güftesi.

Gecenin matemini aşkına örtüp te saran,

Kimsesizliğine,

Çaresizliğine ağlayan,

O ulu çınarların, sessiz bestesi.

Yürek yarasını kor ateşte saklayan.

Bazen tutkun, bazen meczup gibi,

Davranan sevdalı şair.

Neden önce güle âşık edilir,

Sonra ortaya salınır bülbül.

Güllerin arasında,

Aradığı sevgiliyi bulmak mıdır öncesi,

Yoksa gözüne mil çekip, lal ederek

Yaşam zindanının, siyah renginde

Aşk ateşinde yakmak mıdır Türkçesi.

Dışarıda keskin ayaz ve soğuk,

Ölümcül fırtına sonrasında,

Tıkanan boğazda atılamayan çığlık,

Bikes ve naçar.

Yalnızlığın huzur dolu, kör hatırasında

Daha, sabaha çok var.

Zamanı birbirine bağlayan,

Başkasına bu denli destanlar yazan,

Duygusal koca adam.

Bilir mi acep kendi yalnızlığını,

Görür mü ruhuna gece mateminin dolduğunu,

Kimseye etmem şikâyet, ağlarım ben halime derken,

Kurduğu hayallerle avunup,

Sahili ağlayıp gezerken,

Menekşe gözlerde hiç vefa görmeyen,

Sesini ve gözlerinin rengini unutmayan,

Hem gözlerinin rengine hasret kalan,

Sütliman aydınlık, duyguların hâkimi.

Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar kadar mı yalnızlığın.

Yoksa yıldızların altında mest olmak mı hasretin.

İçindeki korkunun sebebi ne?

Ömrümüzün son demi dizesi mi?

Yoksa, gelen hazan mevsimi.

Belki de, sonraki ölüm sessizliğindeki kış.

Ürkütür seni.

Mazide bıraktıklarına mı yanarsın, gençliğine mi yoksa?

İstikbalde yaşanacakları bilir gibisin.

Karanlıkların bekçisi

Sözlerin efendisi.

Cevap ver bana şimdi.

Ayrılık yaman kelime derken,

Neden, hep ölümden beter anarsın yalnızlığı.

Dipsiz kuyuların, çıldırtan sessizliği mi olsun.

Kasvet, hüzün, gözyaşı ortaklığı mı?

İçinde yaşattığın ölünün görüntüsü mü?

Hangisi daha iyi anlatır ayrılığı.

Ölüm mü bu yaşadığın yoksa.

Tarifi ve tanımı imkânsız.

Diline ve sözüne yakışanı

En iyisini sen bilirsin gene de.

Ayrılık şarkısı yazan diğer şairler

Bilir mi ki ölümü.

Bu kadar kesin konuşur.

Ölmüş gibi başka zamanda.

Ne zaman ölüm uğrarsa bana.

Gelsinler bana o dem, ayrılık şairleri.

Anlatırım hangisinin daha zor olduğunu.

Gem vurulmazsa dilime.

Belki ondan sonra

Yalnız, çaresiz, kimsesiz ve yorgun şairler.

Başka şiir yazarlar ölüme..



Saygılarımla.



ARALIK–2008

Ecz.Abdulkadir Nur GÖRDÜK


Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Müşkülat

Aşk elinden köz misali, yanar ocağım külsüz.

Neye yarar güllerin, kokar mı hiç bülbülsüz.

Bazen kırağı çalar, bazen ayaz vursa da,

Gönlümde sıcaklığın, dertli ama müşkülsüz.





Şubat- 2009

Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK


Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Şehidin Bayramı

Makamına yürürken, on binlerle beraber

Herkes ayakları üzerinde, sen ise el.

Kara haber ulaşınca anaya, yavukluya.

Yürekler dağlanıyor, gözyaşları da sel.



Yiğidim, girdin özlediğin toprak bağrına

Ölümle randevusu vardı, fidan bedenin.

Merminin deldiği yer, şeref madalyasıdır.

Sevgiliden ayrılıp, dosta yalnız gidenin



Bugün bayram sabahı, aslan parçası,

Namaz sonrası geldim, bak mezarına.

Soğuk taşı yıkayan annenin duyguları

Okşayıp, koklayarak yel üfürür narına.



Kutlu olsun bayramın, bekle bizi orada

Sıramız geldiğinde umarım yanındayız.

Çiçeklerin sulandı, temizlendi otların.

Rahat uyu ki bizler, Şehit vatanındayız.



Bu mubarek mertebe, herkese şamil ise

Toprak koynunda yatmak, aynı ana kucağı.

Yürürken Tanrısına, üstünde kan elbise

Bir elinde bayrak var, bir elinde bacağı.



Peygambere komşuluk, çoğuna nasip değil

Gösterdin heybetini, ölüme gülenlerle.

Cesaretin, sonsuza dek yükselirken sema ya,

Şeref duyacak mahşer, kefensiz gelenlerle.



Parsa toplayanlar varsa, dökülen kandan

Zannederler bu ateş, onları yakmaz.

Görev sırası gelip, yola çıkmayanlardan

Allah sorar hesabını, karşılıksız bırakmaz


Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Yaşamak Şiiri