Kim bilir,
Belki seni özledim,
Belki seni özlemeyi.
Kim bilir,
Belki görünce düzelirim,
Belki coktan unutmuşumdur.
Kim bilir,
Belki de sadece
Bir bahanesin hüznüme.
Emine Aydoğan
Emine AYDOĞAN
Yarın
Yanında yarın
Aklımda harfler
Harfler var sen yoksun
Yarının adı var, ismi var
Yanında taşıyorsun
Yarınıgörüyorum
Seni göremiyorum
Sen yarından da mı soyutsun?
Hiçliğe bakıyoruz
Ama gözleri var hiçin
Pencereleri var bana açılmıyor
Sesler var dinliyorsun, izliyorsun
Hiç adımı duymadım
Gücüm yetmiyor haykırmaya
Pencerelerde izleri var bakışlarının
Tek tük sözler kalmış saatin akrebinden daha düzensiz
Ve duyulmuyor senin mecralarında dakikaların gürültüsü
Oysa ben yalnızca yelkovanın tıkırtısında kendi adımı duyuyorum
Ya da hayal mi görüyorum?
Hayal bile olsa görüyorum
Hiçten çok değil mi?
Adım var saatte
Adım adım artıyor gürültüsü
Bu karabasanı kovar mısın benim yerime
Ben adımı haykıramıyorum
Bak yelkovanın bile gücü yetmiyor
Su oluyor zaman
Birikmedikçe duyulmuyor sesi
Adımın da bir önemi kalmıyor, iyi ki kalmıyor
Cam oluyor, saydamlaşıyor
Kimse görmüyor sonra zamanı
Nasıl geçtiği bile bilinmiyor
Emine Aydoğan
Emine AYDOĞAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Emine AYDOĞAN Şiirleri:
Şimdi aklımda bir bulut,
Bulutun üzerinde bir umut,
Son yağmurları gözlerimde;
Bulutum rüzgarların içinde.
Savrulan bulutum mu umut mu,
Islanan gözlerim mi yağmur mu?
Bulutum da üşür mü rüzgarda,
Yoksa üşüyen içimdeki umut mu?
Bir bahar geliyor ama hangisi?
Ilkbahar olsaydı güller açardı.
Bu yağmur yanaklarımda ne arıyor?
Güllerime umut gerekli, bulutum.
Rüzgara mı kaptırmış umutları?
O zaman toprağa versin yağmurları,
Toprak açsın bundan sonra gülleri,
Belki de sonbahar erken geldi.
Emine Aydoğan
Emine AYDOĞAN
Geldik gidiyoruz demişler,
Yollara güller sermişler.
Gelen de gidecekse eğer,
O gülleri ne diye serer?
Gidilen yerde sorarlarsa,
Hancıya emanettir güller.
Emine Aydoğan
Emine AYDOĞAN